بررسی شرط عدم مسوولیت در قراردادهای الحاقی تجارت الکترونیکی

شروط الحاقی در تجارت الکترونیکی بیشتر در مورد مدل b2c مورد توجه است. در مدلهایدیگر شروط الحاقی بیشتر در قالب یک قرارداد است که معمولا شرکتها از این نوعقراردادها بعلت تعارض در تعیین زمان و مکان تشکیل قرارداد مخصوصا در قراردادهایالکترونیکی بین دو شرکت با اقامتگاهای مختلف دوری میکنند و در دیگر مدلهای تجاریسعی میشود که قراردادها به صورت سنتی با تعیین قانون حاکم و دادگاه صالح و یا اینکهبا تعیین داور مرضی الطرفین منعقد گردد.در این مقاله انواع شروط الحاقی در مدل b2cبررسی می شود و همینطور اینکه ایا شروط الحاقی شرط باطل یا غیرنافذ یا صحیح است.عدم مسولیت در شروط الحاقی در ایران چگونه است.در اتحادیه اروپا شروط عدم مسولیتچگونه است. اکثر شرکتها در مدل b2c مانند اسنپ به علت عدم اگاهی از قوانین تجارت الکترونیکی شروط عدم مسولیت را در فروش کالا و خدمات خود وارد می کنند که دربعضی مواقع این شروط باطل و یا حتی مبطل عقد خواهد بود که این بی توجهی و عدماگاهی نسبت به قانون تبعات زیادی را من جمله ضررهای مادی و معنوی به بنگاه اقتصادیوارد خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

عدم مسولیت ، شروط الحاقی ، شروط باطل ، مبطل ، تجارت الکترونیکی ، مدل تجاری