تعیین مبانی سه روش گردشی، برحسب درخواست و برحسب تقاضا برای محاسبه ظرفیت کانالهای آبیاری با استفاده از مدل کلمان (مطالعه موردی: شبکه عقیلی)

یکی از روشهای موفق جهت تعیین ظرفیت شبکه های آبیاری با روش بهره برداری بر مبنای تقاضا، مدل احتمالاتی کلمان میباشد. با اعمال یکسری تغییرات بر روی ضرایب مدل کلمان، میتوان از این مدل جهت تعیین ظرفیت شبکه ها در شرایط بهره برداری به روش گردشی و برحسب درخواست نیز استفاده نمود. در این تحقیق، مدل کلمان، برای هر سه روش توزیع و تحویل آب با در نظر گرفتن آبگیرهای همگن و ناهمگن، تحلیل و برای کانال عقیلی شرقی اجرا شد. حداکثر ظرفیت کانال با آبگیرهای ناهمگن برای روش گردشی، برحسب درخواست و برحسب تقاضا به ترتیب، 1341/06، 3114/72 و 7786/8 لیتر برثانیه، و حداکثر تعداد آبگیرهای در حال بهرهبرداری به ترتیب 11، 13 و 15 میباشد. همچنین در شرایط آبگیرهای همگن با دبی اسمی یکسان برای همه آبگیرها، حداکثر ظرفیت کانال به ترتیب 1400، 3000 و 6800 لیتر برثانیه و حداکثر تعداد آبگیرهای در حال بهرهبرداری 14، 15 و 17 براورد شد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی توزیع و تحویل آب ، برحسب درخواست ، برحسب تقاضا ، گردشی ، مدل کلمان