بررسی کارکرد امضاء دیجیتال

  • سال انتشار: 1397
  • محل انتشار: پنجمین کنفرانس ملی علوم ومهندسی کامپیوتر و فناوری اطلاعات
  • کد COI اختصاصی: CECCONF05_015
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1120
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محمداکبر شیخ زاده

مجتمع آموزش عالی سراوان

حسن حسن پور

مجتمع آموزش عالی سراوان

چکیده

امضاء دیجیتال نوعی رمزنگاری نامتقارن است. هنگامی که پیغامی از کانالی نا امن ارسال میشود، یک امضاء دیجیتال که به شکل صحیح به انجام رسیده باشد میتواند برای شخص گیرنده پیام دلیلی باشد تا ادعای شخص فرستنده را باور کند. امضاهای دیجیتال در بسیاری از جنبهها مشابه امضاهای سنتی دستی هستند. امضاء تولید شده از پیام مشخص و ثابت هنگامی که توسط کلید عمومی مورد بررسی قرار میگیرد فقط در مورد همان پیام ارسالی میتواند عمل تطبیق را صورت دهد و در مورد هر پیام متفاوت و خاص میباشد . شرکت های ارایه دهنده راهکارهای امضاء دیجیتال مثلDocuSign از پروتکل خاصی به نام PKI پیروی میکنند. وقتی امضاکننده سندی را به صورت الکترونیک امضا میکند، این امضا با استفاده از کلید خصوصی امضاکننده ایجاد میشود. فرد امضاکننده همیشه این کلید خصوصی را به صورت امن نزد خودش نگه میدارد. این الگوریتم ریاضی مثل یک رمزنگار عمل میکند و سند امضا شده را به فرم رمزگذاری شده که به آن هش (hash)گفته میشود در میآورد.

کلیدواژه ها

امضاء دیجیتال، فناوری واطلاعات، رمزنگاری، الکترونیک

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.