کاربرد مدل های پارامتری و مدل کاکس در تحلیل بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه

سابقه و هدف: بر اساس آخرین بررسی های آماری و اپیدمیولوژیک در ایران، سرطان بعد از بیماریهای قلبی و عروقی و حوادث سومین عامل مرگ و میر محسوب می شود. در این میان سرطان ریه، یکی از شایع ترین سرطانها در سراسر جهان و یکی از پنج سرطان اصلی در ایران محسوب می شود که بروز آن رو به افزایش است. بالا بودن میزان بروز سرطان ریه و پیش آگهی ضعیف آن باعث شده است که این سرطان به عنوان یک معضل مهم بهداشتی در چند دهه اخیر مطرح شود. هدف از این مطالعه، تحلیل داده های بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه در استان آذربایجان غربی می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه کوهورت آینده نگراطلاعات 350 بیمار مبتلا به سرطان ریه که درسال های بین1386 تا 1393 در بیمارستان های استان آذربایجان غربی بستری بودن مورد بررسی و وضعیت بقای آنها مورد پیگیری قرار گرفت. داده ها شامل اطلاعات دموگرافی و هیستوپاتولوژیک هستند. زمان بقای بیماران از زمان تشخیص تا مرگ یا پایان مطالعه در نظرگرفته شده است. متغیرهای مهم برای بررسی عوامل موثر در ابتلا به سرطان ریه در مدل های چند متغیره کاکس و مدل های پارامتری نمایی، وایبل و لگ لجستیکوارد شدند. معیار مقایسه عملکرد مدل ها، معیار اطلاعات آکاییکه در نظر گرفته شد. داده ها با نرم افزارR ورژن 3.5.0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معناداری 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: از350 بیمار تحت مطالعه، 240 نفر فوت شده و110 نفر سانسور شده اند. 72/1 درصد افراد مبتلا مرد و 27/9 درصد آنها زن بودند. میانگین سن تشخیص افراد مبتلا 13/5±63/5 تعیین شد. میانگین و میانه زمان بقای بیماران به ترتیب 13 و 8/4 ماه بود. میزان بقای 1، 2 و 3 ساله به ترتیب 39٪، 18٪ و 0/07 ٪ بود. مقایسه مدل ها بر اساس معیار اطلاعات آکاییکه نشان می دهد مدل های پارامتری برازش بهتری داشته و متغیرهای وضعیت سیگاری بودن، سن تشخیص بیماری، مرحله تومور و متغیرECOG به عنوان متغیرهای مهم شناسایی شدند. نتیجه گیری: زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان ریه بسیار کوتاه است، اما با تشخیص زود هنگام می توان امید به زندگی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

سرطان ریه ، مدل کاکس ، مدل های پارامتری ، معیار آکاییکه