بررسی میزان بقا بیماران مبتلا به آدنوکارسینوما پانکراس در شهر یزد از سال 1387 تا 1393

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,427

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_151

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: سرطان پانکراس چهارمین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در ایالات متحده و یکی از کشنده ترین سرطان های دستگاه گوارش است که با پیش آگهی بدی همراه است. میزان بقای 5 ساله در مجموع برای تمام مراحل 6% است. شایع ترین نوع سرطان پانکراس، آدنوکارسینوما است.میزان بقا آدنوکارسینوما پانکراس، با گرید تومور، استیج تومور ارتباط مستقیم دارد. با توجه به اینکه تا به حال تحقیقی راجع سرطان پانکراس در استان یزد انجام نشده است، ما بر آن شدیم تا در این مطالعه، میزان بقای بیماران مبتلا آدنوکارسینوما پانکراس را در شهر یزد از سال 1387-1393 بررسی کنیم. مواد و روش ها: این مطالعه، یک مطالعه توصیفی - تحلیلی و از نوع Survival Analysis به صورت گذشته نگر بود. تعداد 83 بیمار مبتلا سرطان پانکراس مراجعه کننده به بیمارستان های شهر یزد، مطب پزشکان انکولوژیست شهر یزد و مرکز رادیوتراپی شهید رمضان زاده طی سال های 1387 تا 1393 مورد بررسی قرار گرفتند. روش نمونه گیری سرشماری بود. اطلاعات مورد نظر شامل سن،جنس،عود،استیج تومور، گرید تومور، نوع درمان انجام شده و ... ثبت شدند. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS ورژن 23 شده و با استفاده از آزمون های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در نهایت با استفاده از فرمول کاکس به بررسی بقا بیماران پرداخته شد. یافته ها: نتایج توصیفی مطالعه نشان داد که میانگین سنی بیماران 11/74 ± 60/77 با دامنه تغییرات 15 تا 89 سال بود که از میان آنها 27 نفر (37.5%) زن و 45 نفر (62.5%) مرد بودند. میانگین مدت بقای بیماران در کل مطالعه 12.71 ماه با خطای استاندارد 2/18 بوده است. در این مطالعه بقای 5 ساله بیماران 9% بوده است. از نظر عوامل موثر بر بقا در این مطالعه رابطه معنی داری میان سن و جنس با بقای بیماران مشاهده نشد (0/05 p). به طوری که در stage های بالاتر بیماری میزان بقای بیماران کاهش می یافت. همچنین بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند در مقایسه با سایر درمان ها از جمله شیمی درمانی و رادیوتراپی بقای بهتری داشتند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان بقای بیماران مبتلا به آدنوکارسینوم پانکراس ارتباط معنی داری با سن و جنس بیماران ندارد اما نوع درمان و نیز stage تومور به طور معناداری بر میزان بقای بیماران موثر می باشد.

نویسندگان

محمد شفیعی

دانشجو پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، ایران.

شکوه تقی پور

متخصص و استاد پاتولوژی، گروه پاتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی، یزد، ایران.

رضا حسینی

دانشجو پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، ایران.

زهرا شجاعی

دانشجو پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، ایران.