عصمت میر - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن دانشکده علوم قرآنی زابل
غلامرضا شهرکی فلاح - عضوهیت علمی دانشگاه زابل

قرآن کریم به عنوان آخرین معجزه جاودان در اوج فصاحت و بلاغت نازل شده است. فصاحت و بلاغت قرآن از یک سو، ومعانی، معارف دقیق، تعالیم و حکمتهایی والا از سوی دیگر، مخاطبان هر عصر را بر آن داشته که آن را تفسیر نمایند. برهمین اساس، با وجود اینکه قرآن به زبان عربی نازل شده بود، برای مخاطبان عصر نزول نیز برخی از آیات قرآن غیر قابلفهم بوده است. ضرورت این تحقیق تفسیری امامیه اهل بیت (ع) که ثقل دیگر قرآناند، مفسران و عالمان حقیقی به آیاتقرآن کریم هستند؛ بنابراین شناخت روشهای آنها در تفسیر قرآن کریم موضوعیت ویژهای دارد. در میان روایت هایتفسیری، بخشی از آن واژگان آیات را شرح میکند که میتوان از آنها با نام روایتهای لغوییاد کرد. مسیله اینجاست کهاین روایات چه ویژگیهایی دارند و اساسا چه نقش و هدفی را در تبیین و تفسیر آیات قرآن کریم دنبال می کنند وشیوه های اهل بیت در تفسیر واژگانی آیات چگونه است. روش این تحقیق به صورت تحلیلی و توصیفی است. ابتدا به مطالعهوشناخت منابع موجود اقدام وبعدازجمع آوری منابع وماخذ شناسی اقدام به فیش برداری از مطالب قابل استفاده نمود. وسپس شروع به نگارش نهایی تحقیق کرده است . تفسیر نقش موثری در درک و فهم قرآن دارد. از میان مترجمان قرآن،افزوده های تفسیری شش مترجم منتخب، یعنی الهی قمشه ای، خرمشاهی، صفارزاده، فولادوند، مکارم شیرازی و مشکینیدر این مقاله مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. از مترجمان مذکور، بیشترین افزوده را مشکینی و بعد از ایشان، الهیقمشه ای و کمترین افزوده را خرمشاهی و فولادوند به کار برده اند. افزوده های به کار رفته از سوی مترجمان غالبا در داخلپرانتز یا کادر قرار گرفته اند. در این میان، صفارزاده برخی از افزوده ها را درون متنی به کار برده که این موضوع گاهی باعثفهم بیشتر مخاطب از قرآن شده است و گاهی نیز برای محققان دشواری هایی به دلیل خلط آن با ترجمه متن قرآن برایبررسی افزوده ها به وجود آورده است.

تفسیر ، تحلیل ، دیدگاه ، دانشمندان، قرآن