علی شریعتی

سحرگاهان جمعه،بیستم جمادیالثانی سال پنجم بعثت به ناگاه زهره ای در آسمان مکه طلوع می کند که ماه را با تمامیعظمتش به کرنش می افکند،دختران مکه را به ظهور عصری نوین بشارت می دهد، فاطمه نام می گیرد، نقطه اوج حکمت بشریمی گردد و عمر کوتاه خویش را به وسعت تاریخ استمرار می بخشد.و هم اینک،زن مسلمان در آستانه ظهور تمدن نوین اسلامی،فاطمه سلام الله علیها را نقطه آغاز حرکت و غایت اندیشه، محورتفاهم و تمام حیثیت خویش می داند و مایه های اقتدار را از گفتار و رفتار زهرا سلام الله علیها می طلبد.او در چشمان مضطربفاطمه سلام الله علیها اشک انتظار، برچهره غمناکش بارقه رحمت و امید، برلبان تلخ کامش حکمت جاودانه فدکیه، بر بازوانکبودش مهر استقامت، بر پیشانی تابناکش نور عبودیت و برپیکر مطهرش لباس عفاف می بیند و می کوشد تا انوار نهفته درسکوت و خروش فاطمه را در حیات امروزین خود بازتاب دهد. زن مسلمان اگر چه به ظاهر خاموش است، اما حکمت خروشمی جوید و اگر در انزو است، جامه رزم می دوزد و اگر با چشم اشکبار از کنار تجاوز پیام اوران تمدن غرب به نتوامیس مسلماناندر افغانستان و عراق و زندان ابوغریب می گذرد، و با صبر و خشم فرو خورده تلاش مجامع بین المللی را در به رسمیت شناختنروسپیگری، همجنس گرایی و همزیستی های خارج از چهارچوب ازدواج، و سقط جنتین در پوشتش نام آزادی و حق تسلط بر بدن به نظاره می نشیند، درصدد است تا پاسخ آنان را در صحنه حیات معنوی و فرهنگی، با خلق حماسه ای جاویدان رقم زند و دامان مطهر خویش را مهد انسان های تمدن ساز سازد.