تاثیر و تعامل فرم و نقش کاشی کاری در معماری مسجد شیخ لطف الله

هنر ایران از آغاز تا حیات خود تا دوران اسلامی دگرگونی های بزرگی را شامل شده است. دوران اسلامی یکی از دوره هایهنر ایران است که در آن بسیاری از هنرها تحت تاثیر آیین اسلام دچار تحولاتی چشمگیر شده است. به گفته بورکهارتیکی از مهمترین معماری در ایران اسلامی مسجد است. یکی از این هنر ها , معماری اسلامی مساجد می باشند که مسجدشیخ لطف الله اصفهان از لحاظ تزیینات بنا بخصوص فرم و نقش کاشی کاری بسیار اهمیت دارد. هدف این پژوهش بررسینقوش کاشی کاری در معماری دوره صفویه است. بررسی و مطالعات این دو بنا میتواند تاثیر و تعامل نقوش کاشی کاری دراماکن مذهبی دوره صفویه را مشخص کند. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی و مطالعات کتابخانه ایی درنقوش تزیینی این دو بنای مهم دوره اسلامی پرداخته است . بدین لحاظ پنج اثر از مسجد شیخ لطف الله انتخاب شده است ومورد بررسی و تحلبل قرار گرفته اند. ویژگیهای بارز نقوش کاشی های هفت رنگ صفوی که طی این پژوهش حاصل شد ازاین قرار است: الف) قاب بندی ها: سجاده ای، شامل حاشیه و دو لچک در بالا و یک قاب در وسط پایین و زمینه، 2- لچک و ترنج، شامل حاشیه، چهار لچک در چهار گوشه و ترنج یا شمسه در وسط و زمینه، 3- افشان، شامل یک واگیره که به صورت آیین های در کل طرح تکرار میشود و این تکرار بیش از چهار مرتبه باشد، 4- سایر، ممکن است شامل حاشیه و متن و چند قاب، یا بدون آنها باشد.

کلیدواژه ها:

کاشی کاری ، مسجد شیخ لطف الله ، دوره صفویه رنگ ، نقش