بازخوانی دیدگاه رجال شناسان متقدم و متدخر درباره مفضل بن عمر جعفی

مفضل بن عمر جعفی از راویان معاصر با امام صادق (ع) و امام کاظم (ع) است که کتاب التوحید مشهور به توحید مفصل از مهمترین مرویاتی است که از طریق وی به امام صادق (ع) نسبت داده شده است. آنچه اهمیت کاوش درباره این راوی را برجسته نموده، اختلاف دیدگاه رجال شناسان پیرامون درجهوثاقت وی میباشد که موجب تردید در پذیرش روایات وی شده است. برخی از رجال شناسان متقدم، ویرا تضعیف کرده و روایاتش را قابل اعتماد ندانسته اند؛ در مقابل، گروهی از رجال شناسان متاخر با تکیه بربرخی قراین وی را توثیق نموده اند. واکاوی مستندات موجود درباره مفضل بن عمر ما را به این نتیجهرهنمون می سازد که حتی اگر مذمت های قاطعانه رجال شناسان متقدم درباره وی را نادیده انگاشته و وی رابه طور کامل خطابی ندانیم، این احتمال بسیار قوی خواهد بود که وی در دورانی از امامت امام صادق (ع)دارای گرایش های خطابی بوده است. همچنین با تامل در مهمترین روایات منقول از مفضل بن عمر، اینموضوع به اثبات می رسد که احادیث وی از دخل و تصرف غالیان مصون نمانده است و آنان افکار خود رادر مجموعه های حدیثی منقول از طریق وی وارد نموده اند.

کلیدواژه ها:

مفضل بن عمر جعفی ، غلو ، خطابیه ، توثیق ، تضعیف ، رجال