اثرات پرایمینگ بذر بوسیله جیبرلین و پلی اتیلن گلیکول بر شاخص ھای بیوشیمیایی بذر دو توده از اسپرس در شرایط آزمایشگاھی

با توجه به روند افزاینده جمعیت، نیاز به تولید غذا روز به روز بیشتر احساس می گردد و این امر وابسته به جوانه زدن هر دانه ای است که در خاک کاشته می شود. یکی از مشکلات تولید گیاهان، جوانه زنی می باشد. استفاده از تکنیک پرایمینگ بذر یکی از روش های موثر برای غلبه بر این مشکل می باشد. بر این اساس آزمایشی به منظور بررسی اثرات پرایمینگ بذر به وسیله جیبرلین و پلی اتیلن گلیکول بر شاخص های بیوشیمیایی بذر دو توده از اسپرس در محیط آزمایشی در اردیبهشت 1394 در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه صورت پذیرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل جیبرلین در سه سطح: عدم مصرف (شاهد)، 100 میلی گرم در لیتر و200میلی گرم در لیتر، فاکتور دوم شامل پلی اتیلن گلیکول در سه سطح: عدم مصرف (شاهد)، 5 در صد و 10 در صد و فاکتور سوم شامل دو توده از بذر اسپرس بود. بر اساس نتایج بدست آمده از تحقیق حاضر، جیبرلین باعث افزایش فعالیت های آنزیمی آلفا آمیلاز، پرکسیداز و پروتیین شد، اما پلی اتیلن گلیکول کاهش فعالیت های آنزیمی آلفا آمیلاز، پرکسیداز و پروتیین در پی داشت. براساس نتایج این تحقیق ، استفاده از جیبرلین به میزان 100 میلی گرم در لیتر و 0.5 درصد پلی اتیلن گلیکول به منظور پرایمینگ بذور اسپرس توده خوانسار توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

اسپرس ، آلفا آمیلاز ، پرکسیداز ، پروتیین ، پرایمینگ ، پلی اتیلن گلیکول ، جیبرلین