حق بر اعتراض و نه اغتشاش، چشم اندازی بر استانداردهای بین المللی
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: اولین کنفرانس ملی حقوق و علوم سیاسی
- کد COI اختصاصی: ISCV01_140
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1740
نویسندگان
کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه.
دانشجوی دکتری و دبیر آموزش و پرورش
کارشناسی ارشد حقوق بین الملل، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مراغه.
کارشناس فقه و حقوق اسلامی، دانشگاه پیام نور واحد میاندواب.
چکیده
هیچ جامعه ای بدون پذیرش فرهنگ انتقاد و انتقادپذیری نمی تواند مسیر رشد و تعالی را طی کند. حق اعتراض و تجمع در قانون اساسی به شرطی که سلاح حمل نکنند و خلاف مقررات شرعی، عرفی و قانونی عمل نکنند، به رسمیت شناخته شده است. محدودیت های فوق نباید حق بر اعتراض را تحت الشعاع قرار دهد. همسازکردن اصل اعتراض شهروندان با استثنای تحدید حقوق و آزادی های اساسی شهروندان از مقوله هایی سترگ است که می تواند نظام های سیاسی و حقوقی را به واکنش های متفاوت وا دارد. بهترین راه حل این است که مطابق معیارهای بین المللی مندرج در اسناد بین المللی حقوق بشر، که مقرر نموده اند: حقوق و آزاد های فردی و عمومی شهروندان نباید محدود شود جز به موجب قانون و آن-چه که برای حفظ امنیت ملی، نظم عمومی، بهداشت یا اخلاق عمومی با حقوق و آزادی های دیگران لازم است، عمل شود. با چنین رویکردی است که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حقوق و آزادی های شهروندی و به ویژه حق اعتراض، انتقاد، راهپیمایی و تجمعات به شرط عدم حمل سلاح و عدم اخلال در مبانی اسلام به رسمیت شناخته است. اما بین انتقاد و افترا، اعتراض و اغتشاش تفاوت مفهومی و تعارض اهدافی وجود دارد. شناخت این تفاوت و تعارض باعث شده تا مقاله حاضر ضمن مفهوم شناسی آزادی اعتراض و انتقاد به شرایط برپایی اجتماعات، تظاهرات و اعتراضات بر اساس استانداردهای بین المللی بپردازد تا اهمیت مرز بندی میان مطالبه گری و اعتراض نسبت به اوضاع اقتصادی و برهم زدن امنیت و ثبات کشور روشن گردد.کلیدواژه ها
اعتراض، حق آزادی تجمعات، اعلامیه جهانی حقوق بشر، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایرانمقالات مرتبط جدید
- مدل مفهومی مشارکت مردمی در حوزه حکمرانی
- هوش مصنوعی و نقش آن در سلامت و پزشکی با نگاه به آینده
- مقدمه ای بر نقش دکترین بسیج در تحول درونی ساختارهای پیشاانقلابی (مطالعه نمونه موردی ستاد رسیدگی به وضع مصدومین و مجروحین زمان جنگ)
- آمادگی و مقابله با تهدیدات جنگ نوین با نگاهی به آینده
- تحلیل چرایی و چگونگی تاب آوری اجتماعی جامعه ایران در دوران دفاع مقدس
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.