مازیار نبی زاده ذوالپیرانی - کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان، ایران
نورالدین عظیمی - دانشیار، دانشگاه گیلان، ایران
صابر محمدپور - استادیار، دانشگاه گیلان، ایران

عدم توجه به مقوله عدالت در توسعه شهرها در عصر حاضر سبب گردیده است در بسیاری از شهرها، مناطق لوکس در مقابل فضاهای بی کیفیت قرار گرفته و به توسعه شهری طبقاتی منجر شود و به دنبال آن افزایش ناهنجاری های اجتماعی نظیر فساد، ناامنی و... سبب افزایش معضلات شهری شده است. لذا لازم می نماید که عدالت نیز در کنار توسعه مد نظر شهرسازان قرار گیرد. غالب مطالعات صورت گرفته در زمینه عدالت در شهرسازی برمبنای عدالت فضایی بوده و چگونگی پراکنش خدمات در فضای شهری و شعاع دسترسی و تراکم ها و سایر مسایل کمی شهرسازی در این زمینه مورد توجه قرار گرفته است. تحقیق حاضر ضمن مهم دانستن آن تحقیقات، عدالت را از جنبه دیگری در شهرسازی مورد بررسی قرار داده و فضاهای شهری را به عنوان یکی از اصلی ترین ارکان شهر که شکل دهنده شهرها بوده و نمود اصلی ظهور و بروز توسعه در شهرها می باشد، مدنظر قرار داده است. تحقیق حاضر با بررسی عدالت در منابع اسلامی و بررسی آن در مسایل شهرسازی، با استفاده از روش های اسنادی و کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته و از طریق روش های تحلیل منطقی، اطلاعات را مورد بررسی قرار داده است. نتایج تحقیق نشان می دهد عدالت در فضاهای شهری از منظر اسلامی جهت رساندن حق هر فضا به آن، دو رویکرد ایجابی و سلبی را مدنظر قرار داده و ضمن تلاش جهت افزایش کیفیت فضاهای شهری جهت دستیابی به کیفیت مطلوب، فضاهای ضعیف و با کیفیت پایین را نیز مد نظر قرار داده و تلاش می کند تا اختلاف طبقاتی را در فضاهای شهری کاهش دهد.

عدالت، فضای شهری، اسلام، اختلاف طبقاتی، خیابان