محمدحسین ربیعی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده عمران دانشگاه صنعتی اصفهان
عبدالرضا کبیری سامانی - استادیار دانشکده عمران دانشگاه صنعتی ا صفهان

از آنجا که تشخیص محدوده پرش هیدرولیکی به علت وجود جریانهای آشفته و تشکیل گردابهای کوچک و همچنین هوای محبوس شده امری بسیار مشکل می باشد محل وقوع پرش با کوچکتری تغییر در اعمال بالا دست و پایین دست دچار تغییر می شود. همچنین طول پرش به عنوان یکی از پارامترهای حساب در طراحی بوده و در حالت کلی با استفاده از تحلیلهای ریاضی قابل محاسبه نمی باشد و عمدتا با نتایج تجربی و آزمایشگاهی بدست می آید دراین تحقیق سعی شده که با ارائه یک مدل تحلیلی به تبدیل جریان و کاهش انرژی آب به صورت تدریجی و به آرامی بدون وقوع پرش هیدرولیکی پرداخته شود. بدین منظور باتعریف یک سازه تبدیل مناسب در ناحیه انتقال و همچنین با انجام فرضیاتی مناسب، جریان بدون ایجاد پرش هیدرولیکی از حالت فوق بحرانی به حالت زیربحرانی تبدیل می گردد.

جریان فوق بحرانی، جریان زیر بحرانی، تبدیل، پرش هیدرولیکی