نقش رویکرد طراحی تعامل درطراحی خدمات شهری- مطالعه موردی (بررسی دستگاه های خودپرداز)

به موازات پیشرفت تکنولوژی و پیچیدگی کارکرد های محصول، توجه به مبانی و اصول علمی محصولاتی که ارتباط با آنها از طریق یک محیط رابط کاربر امکان پذیر می باشد بیش از پیش با اهمیت شمرده می شود. از همین رو در مقاله حاضر به شناخت و بررسی رویکرد طراحی تعامل پرداخته شده، تعاملات به معنی رفتار، رابطه بین انسان و محصول، انسان و سیستم و یا انسان و انسان می باشد. در ادامه پس از معرفی مدلهای تعامل انسان با رایانه، اهمیت آن در طراحی خدمات شهری با نمونه موردی (دستگاه خود پرداز بانک) بررسی شده است . امروزه کاربر به دنبال محصولی است که بیشتر در خدمت او باشد و اطمینان زیادی از همراهی به او بدهد، خدمات بر عکس صنعت که سر مایه محور است، کارآفرین و کاملا انسان محور است . در این پژوهش، ابتدا بررسی خودپرداز های بانکی موجود در سطح شهر تهران و تحلیل مولفه های مربوط به حوزه ی طراحی تعامل در این گونه دستگاه های خدماتی انجام گرفته و در نهایت مقاله نتیجه گیری میکند که شناخت مولفه های رویکرد طراحی تعامل و بکارگیری آن در این گونه محصولات اهمیت داشته و درک و شناخت ویژگیها و رفتار کاربران در استفاده از محصول یا سیستم در برآورده کردن نیاز های کاربران بسیار مفید و با اهمیت می باشد.

کلیدواژه ها:

طراحی خدمات شهری ، طراحی تعامل ، واسط کاربری ، دستگاه خودپرداز