امین کرمی مفرد - گروه شهرسازی ، واحدیزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران،
محمد صفری ازان اخاری - پژوهشگر برنامه ریزی شهری، دانشگاه ملی استرالیا و عضو بنیاد ملی نخبگان و پژوهشگران جوان،
سعیده مویدفر - دکتری برنامه ریزی شهری ، استادیار دانشگاه آیت الله حایری میبد ، دانشکده علوم انسانی ، ایران ،

از جمله مفاهیم نوظهور در امر برنامه ریزی شهری که مورد توجه اکثریت نشست های علمی و دانشگاهی امروز می باشد ، اهمیت موضوعی تحت عنوان شهرهوشمند است. شهر هوشمند داری شش معیار اصلی اقتصاد هوشمند، حمل نقل هوشمند، محیط هوشمند، شهروندان هوشمند، روش زندگی هوشمند و در آخر یک مدیریت اداری هوشمند است. در حال حاضر شهر های توکیو، لندن، نیویورک، زوریخ، پاریس، ژنو، باسل، اوزاکا، سیول، اسلو، فیلادلفیا، لس آنجلس، دالاس، کپنهاگ پیشرو شهرهای هوشمند در جهان هستند.علیرغم مزایای بی شمار شهر هوشمند، پیاده سازی آن به عنوان کاری دشوار و پیچیده در نظر گرفته می شود. به همین دلیل بسیاری از شهرها در پیاده سازی شهر هوشمند با شکست مواجه می شوند و امروزه ارزیابی عمیق و اصولی عوامل تاثیر-گذار بر آن را ضروری ساخته است.از آنجایی که شهر اصفهان از جمله کلانشهر های پرجمعیت کشور ایران بوده و با رشد جمعیتی زیادی در طول سال ها رو به رو بوده است ، این روند شهر نشینی باعث ایجاد مشکلات عدیده ای،که از شاخص ترین آنها افزایش حجم ترافیک و تعداد سفرهای درون شهری می باشد؛ شده است . به همین خاطر تاکنون اقداماتی توسط متولیان امر و مدیران شهری اصفهان در جهت برنامه ریزی شهر هوشمند اصفهان با محوریت کاهش سفرهای درون شهری انجام شده است. اما متاسفانه زمینه های موجود برای حرکت در این مسیر از نارسایی های زیادی برخوردار است که می باید ضمن رسیدن به یک آگاهی درست از آن راهکاریابی سنجیده ای را پی گرفت.ارایه سیاست ها به عنوان جمع بندی اهداف و راهبردهای توسعه است که وظیفه هدایت و جهت دهی توسعه را به عهده دارند. اجرای یکی از راهکارها یا اقدامات در یک فرایند خاص به جواب منطقی و نتیجه مطلوب منجر نمی شود و باید در برنامه ای منسجم و فراگیر تمامی آنها در همه زمینه ها و همگام با هم اجرا شوند؛ تا از توسعه نامتعادل و یک-بعدی و بی نتیجه جلوگیری شود. هدف اصلی مقاله حاضر تدوین راهکارهای کاهش میزان سفرهای درون شهری با برنامه ریزی شهر هوشمند اصفهان می باشد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد. اطلاعات مورد نیاز برای انجام پژوهش با استفاده از منابع ، کتب ، اسناد مدارک ، مقالات و استفاده از اطلاعات سازمان ها جمع آوری شد و هم چنین با استفاده از پرسشنامه به بررسی تعدادی از شاخص های شهر هوشمند در جهت کاهش سفرهای درون شهری اصفهان پرداخته شد که با استفاده از تکنیک SWOT و QSPM اولویت بندی شدند. پس از تعیین ضریب اهمیت هر یک از راهبردها ، به تدوین سیاست و استراتژی هایی در راستای راهبرد منتخب پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان داد که استراتژی های تهاجمی به عنوان راهبردهای برتر در شهر انتخاب شد. با امتیاز دادن به راهبردهای تهاجمی از طریق تکنیک QSPM، به ترتیب ارتقا شبکه حمل و نقل و هوشمند با امتیاز 91/8 ، ایجاد شبکه هایی با دسترسی سریع و آسوده شهرهای اطراف با امتیاز 34/5 و حفظ توازن ، تحکیم و انسجام کالبدی و عملکردی شهر ا امتیاز 98/4 از جمله سه راهبرد برتر انتخابی هستند.

شهرهوشمند،کاهش سفرهای درون شهری،اصفهان، SWOT، QSPM