بررسی طراحی معماری ارگانیک و بیومورفیک

طبیعت دستاورد بهترین معمار یعنی خداوندگار است و اغلب برای معماران بهترین سرچشمه ایده و الهام بوده است،مفهوم طبیعت همواره محملی برای تفسیر هنر و معماری بوده است و رویکرد مختلف برای طراحان و معماران به طبیعت بوده و باعث برپایی مفاهیم و فضای معماری مناسب بوده است.بکار گیری فرم های طبیعی در معماری،نشانه گرایش انسان به آثار خلقت و تاثیرات آن است. اهمیت و توجه به معماری ارگانیک از آن جهت است که این سبک در حقیقت تلاشی است برای هم آوایی و هم سویی با طبیعت که از طریق افزایش کارایی، بهینه سازی در مصرف مصالح و انرژی.در این پژوهش به چگونگی تاثیر طبیعت بر فضای طراحی معماری پرداخته می شود.گمان می شود در معماری ارگانیک و بیومورفیک طبیعت از اهمیت والا و بسزایی در طراحی برخوردار است. در این پروژه به بحث درمورد معماری ارگانیک و بیومورفیک می پردازیم که هدف همه آنها یک مفهوم را در واژگان مختلف دربردارند و یک موضوع را دنبال می کنند آن هم الهام از فرم های طبیعی و استفاده در فضای معماری می باشد. معماری ارگانیک در جستجوی راهی است برای به حداقل رساندن اثرات منفی بر محیط زیست و احترام به طبیعت است و بهره گیری از این رویکرد خاص در حیطه توسعه پایدار برای این دسته معماران و طراحان لازم به نظر می رسد و این پژوهش با محور قرار دادن طراحی معماری با رویکرد بیومورفیک در راستای هدف اصلی قرار گرفته است. در جهت تحلیل و بررسی بیشتر موضوع روش تحقیق در این پژوهش بر اساس تحلیلی-توصیفی و استدلال منطقی می باشد.با توجه به یافته ها به نظر می رسد معماری ارگانیک و بیومورفیک همه در یک نگاه الهام گیرنده از طبیعت هستند و با نگاهی رمانتیک و تکنیک های طراحی صنعتی تلاشی برای هماهنگی با آن بخش از معنای طبیعت را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

طبیعت ، هندسه ، ساختار ، ارگانیک ، بیومورفیک