طراحی مسکن اجتماعی پایدار با رویکرد ساختمان های صفر انرژی در بافت فرسوده تهران

مسکن از بنیادی ترین نیاز های بشر است بنابراین دستیابی به مسکن مناسب برای همه اقشار جامعه الزامی است و مسکن اجتماعی به عنوان مسکن ارزان قیمت برای اقشار کم درآمد جامعه این هدف را دنبال میکند. با توجه به شرایط زیست محیطی و محدود بودن ذخایر سوخت های فسیلی، جایگزینی سوخت های تجدیدپذیر به خصوص در ساختمان های مسکونی که 40% مصرف انرژی فسیلی کشور را به خود اختصاص داده اند، ضروری است. در این مقاله سعی شده تا به روش توصیفی-تحلیلی الگویی برای طراحی مسکن اجتماعی داده شود که در آن جهت تامین انرژی مصرفی ساختمان از انرژی های تجدید پذیر استفاده شود و راهکار های صرفه جویی و مصرف بهینه انرژی در ساختمان بررسی گردد. که حاصل آن دستیابی به تکنیک هایی جهت کاهش مصرف انرژی مانند استفاده از بام سبز، مصالح با ظرفیت حرارتی بالا، عایق بندی مناسب، سایبان،بادگیر و ... است. همچنین بهترین انرژی تجدید پذیر در اقلیم تهران انرژی خورشیدی جهت تامین گرمایش و الکتریسیته سنجیده شد.

کلیدواژه ها:

مسکن اجتماعی ، ساختمان های صفر انرژی ، انرژی تجدید پذیر ، معماری پایدار ، بافت فرسوده