فرزانه نجفی - استادیاررشته ارتباط تصویری.گروه هنرومعماری دانشگاه گلستان گرگان

محیط زندگی انسان در حقیقت انعکاسی است از تصورات او از دنیای پیرامون خود و هر آنچه که روح او خصوصا در عصر پر تنش ارتباطات و تعامل با دنیای مدرن، نیاز دارد. این نیاز او، بر حال و هوای فضا و زندگی و روابط اجتماعی او بدون شک تاثیری مستقیم دارد. بنابراین، هنر به عنوان یکی از تاثیر گذارترین عوامل می تواند در بهبود فضای زندگی اجتماعی انسان معاصر، ایفای نقش کند. در اینجا است که ضرورت استفاده از هنر در فضاهای عمومی مطرح می شود. هنر می تواند به عنوان رسانه ای قوی به اصلاح فضاهای عمومی کمک شایسته ای کند و در صورتی که با پژوهشی اصولی متناسب با ساختار فضا و نیاز مردم آن منطقه بکار گرفته شود می تواند به فضا و شهروندان ساکن و یا در رفت و آمد در آن مکان، جانی تازه ببخشد. واژه هنر عمومی، مفهوم جدیدی نیست و در طول زمان های مختلف و از گذشته های دور با زندگی انسان و فضاهایی که در آن زندگی می کرده است درآمیخته است. این هنر علاوه بر اینکه با فرهنگ، سنت، تاریخ، جغرافیا در ارتباط بوده و آمیخته شده است، با قدرت های سیاسی، اجتماعی و نیز مذهبی در ارتباط بوده است و عملکردش با گذشت زمان دچار تغییر شده است. امروزه آنچه که در فضاهای عمومی در غالب هنر دیده می شود، بیشتر از سایر گرایش های هنری و زیبایی شناسانه، بیان کننده و نشانگر موقعیت فرهنگی و اجتماعی جامعه در زمان خود می باشد. تمهیدات صورت گرفته شده در این زمینه، به ایجاد تصویر ویژه ای از شهر و ایجاد شاخصه هایی قابل خوانش برای مخاطبان تبدیل شده است. این هنر، در مکان های عمومی روابط افراد جامعه را با یکدیگر تحت تاثر قرار می دهد و باعث بالا بردن سطح سلامت روحی و دانش بصری شهروندان می شود. پژوهش پیش رو، بصورت توصیفی تحلیلی با استفاده از شیوه های مطالعه و بررسی پژوهش های انجام شده بصورت کتابخانه ای و نیز استفاده از شیوه تحقیق میدانی بصورت مصاحبه و مشاهده واکنش های شهروندان نسبت به مکان انتخاب شده در این پژوهش، انجام شده است. با توجه به اهداف پژوهش، یکی از میدان های پر تردد و اصلی شهر مشهد(میدان احمد آباد) که در ایام نوروز مخاطبان و شهروندان زیادی را به جهت المان های در برگرفته در خود، جذب کرده است، به عنوان نمونه موردی، انتخاب شده است.

هنر عمومی، المان های نوروزی، هنر ناپایدار