بررسی نوسانات میزان مواد مغذی درسواحل شهرستان بوشهر (1394 -1393)

یکی از مشکلات مهم و تاثیرگذار بر آب های ساحلی سطح بالای مواد مغذی به خصوص نیتروژن و فسفر است که همراه با مواد آلوده کننده وارد آب می شوند. این مواد آلوده کننده به طور عمده حاصل از فعالیت های بشر است که شامل ورودی هایی از کشاورزی، صنعت و وسایل نقلیه می باشند. از جمله اثرات افزایش سطح نیتروژن و فسفر یوتریفیکاسیون در اکوسیستم آبی است که یکی از جدی ترین تهدید های زیست محیطی است، روش تحقیق بر این اساس به منظور پایش تاثیر فعالیت های انسانی و تغییرات جوی بر محیط زیست، کیفیت آب منطقه محدوده آب های شهرستان بوشهر تا دلوار، از طریق پایش عوامل آمونیاک، نیترات نیتریت، فسفات محلول، سیلیکات، کلروفیل a و کل مواد معلق (TSS) در طی 5 فصل، از بهار 1393 تا بهار 1394 در 16 ایستگاه مورد بررسی قرار گرفت، نمونه ها بر اساس روش های استاندارد برداشت شده و پس از جمع آوری در ظروف مخصوص، در شرایط دمایی مناسب به آزمایشگاه منتقل گردید. در آزمایشگاه به منظور اندازه گیری میزان هر یک از عوامل سیلیکات، ازتوفسفات، نیترات، نیتریت و آمونیاک، از دستگاه اسپکتروفتومتر HACH مدل DR4000 و دستور کارهای مربوطه استفاده شد. میزان کل مواد معلق (SST) و کلروفیل a بر اساس روش های استاندارد اندازه گیری گردید. در نهایت داده های حاصل از اندازه گیری عوامل مختلف، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه (AONAV) و توکی (Tyeku) تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج بررسی داده های به دست آمده نشان می دهند که در طول مدت اجرای این تحقیق؛ دامنه نوسانات آمونیاک، نیتریت، نیترات، فسفات محلول، سیلیکات و کل مواد معلق به ترتیب 0/123-0/04، 0/0212-0/0013، 0/003-0/0944، 0/01-1/812، 0/147-1/257 و 44/67-21/93 میلی گرم بر لیتر محاسبه و ثبت گردید. همچنین تغییرات میزان کلروفیل a از حداقل 0/71 میلی گرم بر متر مکعب در فصل بهار 94 تا حداکثر 1/51 میلی گرم بر متر مکعب در فصل بهار 93 بوده است. مقایسه مقادیر فوق با میزان ثبت شده این عوامل در منطقه مورد مطالعه در طول 15 سال اخیر و همچنین مقادیر استاندارد آب دریا، گویای آن است که میزان تمامی عوامل در دامنه نوسانات طبیعی و در محدوده مجاز است.

کلیدواژه ها:

بوشهر ، دلوار ، مواد مغذی ، خلیج فارس