نقش تزیینات در معماری سنتی در جهت ارتقا حس تعلق به مکان

درتمام طول تاریخ، بشر در پی یافتن مکانی برای آسایش و امنیت و به یمن حضور در این مکان، پیشرفت بوده است. همواره نقوش تزیینی از ارکان تفکیک ناپذیر معماری ایرانی بوده است که از دستور کار معماران حذف نمی شده و با استفاده از الکوهای مختلف و انتظارات مردم به منصه ی ظهور در میآمده است. از طرفی حس تعلق به مکان کیفیتی روانی و برجسته در هر بنای معماری محسوب میشود که به بیان شخصیت و حس حاکم بر آن مکان و ارتباط درونی افراد با بنا میپردازد. تزیینات معماری علاوه بر بیان ویژگیهای بصری در بنا میتوانند بر روی حس تعلق به مکان تاثیر به سزایی بگذارند. در این نوشتار سعی بر این شده که نقش تزیینات در معماری را بررسی کرده و حس مکان ورنگ تعلق به آن چگونگی تاثیر پذیری آن را از تزیینات در معماری مورد کاوش قرار داد.

کلیدواژه ها:

حس مکان ، عناصر تزیینی ، معماری ایرانی