محمد دبیرمقدم - استاد زبان شناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
سیما ملکی - دانشجوی دکتری زبان شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

تکرار صرفی فرایندی است که همواره از مسایل بحث برانگیز زبان شناسی بوده و مطالعات مختلف در زبان های گوناگون و رویکردهای متفاوت را در این حوزه در پی داشته است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی انجام شده و سعی بر آن بوده است که فرایند تکرار کامل در زبان فارسی را از دیدگاه نظریه تکرار صرفی (2005 , S . Inkelas & C . Zoll ) بررسی کند و بیازماید از دو رویکرد کپیسازی واجی و تکرار صرفی کدام یک کارآمدتر است. همچنین شکل گیری فرایند تکرار کامل در چهارچوب نظریه تکرار صرفی قابل تبیین است یا خیر. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که می توان انواع فرایند تکرار کامل در زبان فارسی را با توجه به الگوی خاص و معنای برداشت شده از آنها در نظریه تکرار صرفی تبیین و توجیه کرد. این در حالی است که فقط تکرار جزیی پیشوندی و پسوندی را می توان با استفاده از رویکرد کپیسازی واجی تحلیل کرد. با توجه به تحلیل داده ها، نظریه تکرار صرفی کارآمدتر از نظریه کپی سازی واجی است.

تکرار کامل، نظریه تکرار صرفی، نظریه کپیسازی واجی، تکرار جزیی، زبان فارسی