نظام حضور و برهم کنش در گفتمان بوف کور با تکیه بر رویکرد نشانه - معناشناسی هستی محور
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره: 8، شماره: 1
- کد COI اختصاصی: JR_LRR-8-1_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 376
نویسندگان
استادیار زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فرانسه، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
از دهه هشتاد میلادی، نشانه - معناشناسی با درپیش گرفتن رویکرد پدیدارشناسی و با تاثر از نسل جدیدی از اندیشه ها، از نظام کلاسیک که تا پیش از آن مطرح بود، فاصله گرفت. این رویکرد جدید امروزه نشانه - معناشناسی هستیمحور خوانده می شود و براساس آن، خوانش دیگر نه یک رمزگشایی ساده، بلکه حرکتی به سمت درک و خلق دوباره معنا به مثابه بعد حس شده هستی است. در بوف کور نیز شاهد ظهور چنین تفکر نشانه - معناشناختی در بطن گفتمان هستیم؛ بدین معنا که دریافت شخصیت اصلی از خود و جهان پیرامونش و دیگری نه یک برداشت ساده و کلیشه ای، بلکه برپایه حضور حسی- ادراکی و پویاست که در تعامله با پدیده ها شکل می گیرد. از این روی، در پژوهش حاضر، با تکیه بر نظریات لاندوفسکی که با الهام از تفکر زیبایی شناختی گرماس مبحث نشانه - معناشناسی هستیمحور و تجربه زیسته را در ابعاد وسیع تری مطرح می کند، سعی داریم کارکردهای گفتمانی حضور سوژه بودشی و نوع ارتباط وی با خود و دیگری را به چالش بکشیم و درنهایت به پاسخ این پرسش ها دست یابیم که تعامل با این دیگری چگونه و بر چه اساسی باعث ظهور بعد زیبایی شناختی گفتمان و ایجاد نظام های جدید گفتمانی همچون نظام خلسه و استعلا می شود و سوژه در جریان این تحول هستی شناسانه به چگونه درکی از خود و جهان پیرامونش دست می یابد.کلیدواژه ها
سوژه بودشی، دیگری، تعامل، نشانه - معناشناسی هستی محور، بوف کورمقالات مرتبط جدید
- زیست مدرن و عوامل منفی تغییر ارزش های اخلاقی از دیدگاه اسلام (مبتنی بر آرای آیت الله جوادی آملی)
- تحلیل مولفه های دگرگونی نامطلوب نظام ارزشی در منظومه تفکر اسلامی
- تحلیل زبان شناختی خطبه حضرت خدیجه (س) «مطالعه موردی خطبه ازدواج خدیجه (س) با پیامبر اکرم (ص)»
- چالش های شکاف نسلی در عصر دیجیتال و راهکارهای جبرانی آن
- واکاوی ترجمه بینانشانه ای تصاویر نوشتار در صور الکواکب عبدالرحمن صوفی (مطالعه موردی صورت های فلکی انسانی)
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.