بررسی نقش گسست و پیوست در زنجیره گفتمانی غزل های روایی حافظ: رویکرد نشانه-معناشناسی
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: دوماهنامه جستارهای زبانی، دوره: 7، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_LRR-7-4_010
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 421
نویسندگان
استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
با توجه به ابعاد عمیق و پیچیده شعر حافظ، تاکنون تحلیل های متفاوتی در باب ساخت معنایی غزلیات او مطرح شده است. با بررسی ساختاری غزل -روایت های حافظ روشن می شود که ابیات مختلف یک غزل گسسته و جدا از هم نیستند؛ بلکه در یک زنجیره پیوستاری و پویا نمود می یابند. انسجام معنایی این دسته از غزلیات و ساخت روایی آنها زمینه را برای تحلیل نشانه-معناشناسانه آنها فراهم می کند. برای شناخت بهتر مناسبات درونی غزل – روایت ها و تبیین گسستها و پیوستهای درونی آنها، توجه به ساختار روایت ضروری به نظر می رسد. گفتمان شناختی پرکاربردترین نوع گفتمان در این دسته از غزلیات است. تحقق بعد شناختی در غزل های روایی حافظ با بسط گفتمانی همراه است. حضور شخصیت هایی همچون پیر مغان، رند، ساقی، مغبچه و ... زمینه ایجاد گسستهای عاملی را فراهم میکند. انفصالهای زمانی (با کاربرد فعل گذشته یا قیودی مانند دوش، نیم شب و ...) و مکانی (مسجد، صومعه، میخانه، خرابات و ...) نیز در این دسته از غزلیات، فرآیند معناسازی را پیش می برند. البته در بسیاری از موارد، گسست های شناخت محور با گونه احساسی همراه می شوند. در این دسته از غزلیات، حضور جسمانی معشوق جریانی حسی ادراکی را به دنبال دارد که شوشگر را با جریانی از احساسات مواجه میکند و با این وصف، تعامل پایداری بین گونه های شناختی و عاطفی در غزل برقرار می شود. با درنظر گرفتن زیرساخت ابیات و گذشت از گسستهای شناخت محور، روایت درنهایت به یک صورت پیوستاری می رسد و این گسستها خللی در انسجام معنایی شعر ایجاد نمی کنند.کلیدواژه ها
حافظ، پیوست، غزل روایی، گسست، گفتمان شناختیمقالات مرتبط جدید
- انعکاس اهمیت گل و گیاه در ادبیات ایران
- بررسی ارزشهای انسانی در عرفان و ادبیات صوفیانه ایرانی
- The Problems faced by EFL Teachers in Teaching English Speaking Skills to the Iranian Students in Three Top Language Institutes in Iran
- تطور نهادهای اجتماعی و فرهنگی سرزمین های خلیج فارس شرقی از ورود اسلام تا پایان قرن چهارم هجری
- Artificial Intelligence-powered Vocabulary Instruction: A Study on Recall and Retention in English for Specific Purposes
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.