بیزن رحمانی - دانشیار جغرافیای و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران
سروش سنایی مقدم - دانشجوی دکتری جغرافیای و برنامه ریزی روستایی دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران
محمد درخشان زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه پیام نور بروجن ایران
مهدی حسین پور - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان ایران

سرمایه اجتماعی حاصل شکل گیری و استقرار ارزش ها، هنجارها، سنت ها، عرف ها و قواعد به صورتی خودجوش و در بستری از روابط متقابل اجتماعی است، زمینه سازی همدلی، همکاری، نوع دوستی، وفاداری، وجدان کاری در زندگی اجتماعی از جانب افراد است. این نوع از سرمایه بستر مناسبی برای بهره وری سرمایه انسانی و فیزیکی و راهی برای نیل به موفقیت قلمداد می شود هدف از این پژوهش بررسی ن قش سرمایه های اجتماعی در توسعه شهری دهدشت است. نوع تحقیق کاربردی و روش مورد استفاده توصیفی تحلیلی می باشد و برای گردآوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده، جامعه آماری پژوهش کلیه ساکنان شهر دهدشت هستند که با استفاده از فرمول کوکران نمونه ای به حجم 380 نفر از بین آنها به صورت تصادفی انتخاب شده است. اعتبار پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ آزمون شده است. در این مطالعه، برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های تحلیل عاملی استفاده شده است از میان متغیرهای مربوط به کیفیت زندگی 28 شاخل استخراج و با استفاده از تحلیل عاملی به 6 عامل تقلیل یافته اند، عوامل به دست آمده از تحلیل عاملی جمعا، 63/39 درصد از واریانس را بر می گیرند. در بین 6 عامل استخراج شده، عامل اعتماد اجتماعی به تنهایی 18/6 درصد واریانس را پوشش می دهد که تاثیرگذارترین عامل در مطالعه می باشد و عامل ناهنجاری های اجتماعی با 3/6 درصد از واریانس کمترین تاثیر را در توسعه شهری شهر دهدشت داشته است.

کیفیت زندگی، سرمایه اجتماعی، توسعه شهری، تحلیل عاملی، دهدشت