تاثیر معنا درمانی گروهی بر افزایش عمل به باورهای دینی و افزایش سازگاری زنان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر معنا درمانی گروهی بر افزایش عمل به باورهای دینی و افزایش سازگاری زنان انجام شده است. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مادران دانش آموزان یک مجتمع آموزشی در شهر تهران بود که 30 نفر از بین آنها به روش در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 15 نفره (کنترل و آزمایش) قرار گرفتد و سپس گروه آزمایش در طی 8 جلسه تحت آموزش معنا درمانی قرار گرفت و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های عمل به باورهای دینی معبد و پرسشنامه سازگاری اسپانیر ( 1976 ) بود که روایی صوری و محتوایی ابزار مورد تایید قرار گرفت و پایایی آنها به روش آلفای کرانباخ مطلوب برآورد گردید. داده های پژوهش از طریق آزمون های تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که معنادرمانی گروهی بر باورهای دینی و افزایش سازگاری زنان تاثیر مثبت و معناداری دارد و باعث می گردد زنان از جنبه باورهای دینی رشد پیدا کرده و سازگاری بهتری را نشان دهند.

کلیدواژه ها:

معنا درمانی ، عمل به باورهای دینی ، سازگاری زنان