عوامل موثر در تصمیم گیری برای اهداء عضو در خانواده بیماران دچار مرگ مغزی؛ بررسی در جمعیت ایرانی

سابقه و هدف: نیاز به اهدای عضو در حال افزایش است، در حالی که میزان رضایت به اهداء عضو ناکافی است. از جمله مهمترین عوامل محدود کننده اهداءعضو، عدم رضایت خانواده است. در ایران، علیرغم آمار بالای مرگ مغزی بسیاری از خانواده ها بر انجام این کار رضایت ندارند. لذا این مطالعه مروری به منظور تعیین عوامل موثر در تصمیمگیری برای اهداءعضو در خانواده این بیماران بود. مواد و روش ها: مطالعه مروری با استفاده از کلید واژه های اهداء عضو، مرگ مغزی، تمایل، عوامل موثر، رضایت، تصمیم گیری، خانواده، بصورت ترکیبی و جداگانه و به زبان فارسی از سال های 2010-2017 در پایگاه های اطلاعاتی از قبیل IupuxariM،SID ,magiran ,SCI, Irandoc انجام گردید. در نهایت بر اساس هدف پژوهش 13 مقاله مورد استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که مهمترین دلایل موافقت با اهداءعضو مسایل دینی و پاداش اخروی بود؛ در حالی که مهمترین علت عدم موافقت علاقه به اعضای بدن و احتمال برگشت به زندگی بیمار مرگ مغزی بود. حمایت تیم درمان و پزشک معالج نگرش مذهبی و برونی در تصمیم رضایت خانوادههای فرد مبتلا به مرگ مغزی جهت اهداء عضو تاثیر مملوس دارد. اما مولفه هایی از جمله دانش و آگاهی، فرد هماهنگ کننده و نگرش مذهبی درونی تاثیر قابل توجهی نداشت. شاخص هایی مانند سن، سطح سواد و شغل مولفه های اثرگذاری نبودند. نتیجه گیری: توصیه می شود تیم مراقبتی و درمانی از درک خانواده نسبت به مفهوم مرگ مغزی و برگشت ناپذیری آن مطمین شده و اطلاعات شفاف و کاملی در این رابطه به خانواده بدهند.همچنین نگرش مردم نسبت به اهدای عضو در مرگ مغزی مثبت است و دو عامل اعتقادات مذهبی و انسان دوستی نقش مهمی در اهدای عضو در مرگ مغزی در جامعه دارند.

کلیدواژه ها:

مرگ مغزی ، تصمیم گیری ، اهداء عضو