بررسی مروری وضعیت سواد سلامت گروه های مختلف جمعیتی در ایران

مقدمه: مهارت های شناختی و اجتماعی که تعیین کننده توانایی و انگیزه افراد برای دسترسی و به دست آوردن اطلاعات، درک و استفاده از اطلاعات برای ارتقاء و حفظ سلامتی، به عنوان سواد سلامت تعریف می شود. ظرفیت یک فرد جزء مهم و اساسی سواد سلامت است، که کیفیت آنبا فرهنگ، زبان و گروه های جمعیتی مرتبط است. سواد سلامت موضوعی از جنبه های ارزیابی جامعه است که نتایج بررسی و تعیین عوامل موثر بر آن می تواند به عنوان ابزاری قابل اعتماد برای برنامه ریزان و متولیان سلامت باشد به همین دلیل یک مطالعه مروری لازم به نظر می رسید. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مروری است. با جستوجوی کلید واژه های سواد سلامت ، Health literacy ، Health literacy IRAN ، در عنوان مقالات و چکیده مقالات چاپ شده در پایگاه های علمی معتبر ایرانی و بین المللی ISI ، PubMed ، Google Scholar تعداد 43 مقاله به دست آمد و با حذف موارد تکراری و غیر مرتبط در نهایت 23 مقاله برای بررسی انتخاب شدند. یافته ها: سواد سلامت در زنان باردار، سالمندان، والدین کودکان دبستانی، بیماران، کارگران، بزرگسالان شهرها و جمعیت های مختلف بسیار ناکافی گزارش شده است که می تواند مانع از درک صحیح توصیه های بهداشتی گردد. همچنین بین سواد سلامت و مدرک تحصیلی، شغل، جنسیت، سن و درآمد رابطه معنی داری مشاهده شده است. نتیجه گیری: سواد سلامت در ایران در سطح نامطلوبی قرار دارد و در گروه های جمعیتی بررسی شد،7 زنان خانه دار روستایی، بیکاران، افراد 55 سال به بالا، افراد باسال های تحصیلی 1 تا 5 سال، افراد کم درآمد، کمترین سطح سواد سلامت را داشتند. افراد بیشترین اطلاعات سلامت خود را از رادیو و تلویزیون و کارمندان بهداشتی درمانی و به طور کلی از رسانه های غیر نوشتاری دریافت می کنند. می توان با آموزش ساده و قابل درک به این گروه از جمعیت برای بهبود سطح سواد سلامت گامی موثر برداشت.

کلیدواژه ها:

سواد سلامت ، سواد سلامت ایران ، گروه های جمعیتی