ارزیابی ارتباط شاخص غذای سالم تغییر یافته (AHEI-2010) با وضعیت چاقی، غلظت سرمی 25 هیدروکسی ویتامین D و hs-CRP در سالمندان شهر تهران

زمینه و هدف : چاقی یک معضل نگران کننده در عصر حاضر و عامل بسیاری از بیماری های غیر واگیر مزمن می باشد. عوامل متعدد تغذیه ای و غیر تغذیه ای در بروز این بحران سلامتی دخیل هستند. یکی از عوامل مهم غذایی کیفیت رژیم غذایی افراد می باشد. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین شاخص غذای سالم تغییر یافته ( AHEI-2010 ) با چاقی، ویتامین D3 و CRP در سالمندان می باشد. مواد و روش ها : این مطالعه مقطعی توصیفی تحلیلی بر روی 190 سالمند مراجعه کننده به مراکز بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش خوشه ای انجام شد. دریافت های غذایی از طریق پرسشنامه بسامد خوراک جمع اوری شد و میزان ویتامین D و hs-CRP با خون ناشتا محاسبه گشت. اندازه گیری وزن، قد و دور کمرانجام شد.در انالیز نهایی با رگرسیون لجستیک عوامل مخدوش گر کنترل و سطح معنا داری 0/05 در نظر گرفته شد. نتایج : میانگین سنی افراد 67/31 و میانگین شاخص توده ی بدنی 29/89 بود. توزیع افراد از نظر وزن، نمایه توده بدن و دور کمر بر حسب شاخص غذای سالم تغییر یافته معنا دار نبود. نسبت شانس ابتلا به چاقی شکمی بر حسب شاخص غذای سالم تغییر یافته پس از تعدیل مخدوش گرهال OR=0/85 براورد شد که از لحاظ اماری معنا دار بود اما برای نسبت شانس چاقی عمومی این توزیع معنا دار نبود p=1/20. نتیجه گیری : در نتیجه این مطالعه بیان می کند که با افزایش امتیاز شاخص غذایی سالم تغییر یافته نسبت شانس ابتلا به چاقی شکمی کاهش می یابد. اما رابطه معنا دار آماری بین شاخص غذایی سالم تغییر یافته با چاقی عمومی، ویتامین D3 و hs-CRP وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

شاخص غذای سالم تغییر یافته ، چاقی ، دور کمر ، چاقی شکمی ، سالمندان