علی محمد مصدق راد - دانشیار، گروه علوم مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهران
شیوا طلوعی رخشان - دانشجوی دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی گروه علوم مدیریت و اقتصاد سلامت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

مقدمه: شیوه های تخصیص منابع و خرید خدمت در نظام سلامت نه تنها تاثیر قابل توجهی بر عملکرد نظام سلامت دارد، بلکه بخش اعظم هزینه های بهداشت درمان کشورها را شامل می شود. یکی از مهمترین دغدغه های سیاستگذاران تخصیص بهینه منابع و خرید درست و به صرفه خدمات سلامت است. این پژوهش با هدف مقایسه شیوه تخصیص منابع و خرید خدمات سلامت در بین کشورهای موفق انجام شده است. روش کار: این پژوهش به صورت تطبیقی به بررسی الگوهای تخصیص منابع و خرید خدمات سلامت در نظام سلامت 11 کشور منتخب شامل استرالیا، المان، امریکا، انگلستان، ایران، ترکیه، ژاپن، سنگاپور، سوید، کانادا، کوبا پرداخت. یافته ها: کشورهای مورد بررسی روش های متنوعی را برای خرید خدمات سلامت و پرداخت به ارایه کنندگان به کار گرفته اند در نظام سلامت امریکا، سازمان های حافظ سلامت خریدار خدمات سلامت هستند که بر پایه پیش پرداخت عمل می کنند. در حالی که همین وظیفه را در آلمان صندوق های بیماری بر عهده دارند. در انگلیس منابع عمومی تامین مالی برای مراقبت سلامت، به وسیله دولت مرکزی به دپارتمان سلامت تخصیص پیدا می کند در حالی که در نظام سلامت کانادا سازمان های سلامت منطقه ای هم به عنوان خریدار و هم به عنوان ارایه کننده عمل می کند . پرداخت ها برای خدمات سلامت در ایالات متحده امریکا، وابسته به خدمات فراهم شده، تامین کنندگان مالی و نوع ارایه کننده خدمت است اما در نظام سلامت انگلستان پرداخت به بیمارستان ها به صورت پرداخت بر مبنای نتیجه می باشد. نتیجه گیری: با توجه به تجربیات کشورهای موفق، خرید راهبردی خدمات، اصلاح ظرفیت نهادی و تنظیم قوانین و سیاست ها به منظور ایجاد زیرساخت های لازمه، جایگزینی روش های پرداخت موثر به جای کارانه و استفاده از نظام های پرداخت های ترکیبی به نیروی انسانی، برای تخصیص منابع و خرید خدمات در نظام سلامت ایران پیشنهاد می شود که منجر به افزایش کارایی و بهره وری در امر تامین مالی نظام سلامت می شود.

تامین مالی، خرید خدمت، تخصیص منابع، نظام سلامت، مطالعه تطبیقی