بررسی وضعیت فعالیت فیزیکی کارکنان ادارات استان کرمانشاه

مقدمه: گسترش فناوری و ماشینی شدن زندگی، کم شدن تحرک جسمانی را برای انسان به ارمغان آورده و این در حالی است که 70% از بیماری ها در اثر بی تحرکی به وجود می آیند. فعالیت جسمانی منظم به عنوان یکی از راه های تقویت سیستم ایمنی و پیشگیری از ابتلا به بیماری های غیرواگیر می باشد این مطالعه با هدف تعیین وضعیت فعالیت بدنی در کارکنان ادارات در استان کرمانشاه صورت گرفت. روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی توصیفی - تحلیلی بود که در سال 1391 بر روی 7129 نفر از کارکنان 22 تا 85 ساله شاغل در استان کرمانشاه انجام گرفت. جهت بررسی میزان فعالیت فیزیکی از پرسشنامه جهانی فعالیت فیزیکی ( GPAQ ) که توسط سازمان جهانی بهداشت طراحی شده است استفاده گردید. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد، 28.5 درصد از کارکنان مورد مطالعه فعالیت فیزیکی در سطح کم داشتند. بیشترین فراوانی فعالیت فیزیکی کم مربوط به گروه سنی 65 سال و بالاتر (36/8%) و کمترین آن مربوط به گروه 15 تا 24 سال (14/8%) بود که تفاوت مشاهده شده معنی دار بود (p=0/016). همچنین بیشترین میزان فعالیت فیزیکی کم در بین زنان دیده شد (41%) که ارتباط آن با جنس مرد معنی دار بود (p<0/001). نتیجه گیری: از آنجا که افراد شاغل تا 91 % ساعات بیداری خود را در محل کار می گذارند اجرای مداخلات بهداشتی در محل کار می تواند تاثیر مثبتی در ارتقای عادات زندگی افراد داشته باشد. نتیجه گیری: از آنجا که افراد شاغل تا 91 % ساعات بیداری خود را در محل کار می گذارند اجرای مداخلات بهداشتی در محل کار می تواند تاثیر مثبتی در ارتقای عادات زندگی افراد داشته باشد.

کلیدواژه ها:

وضعیت ، فعالیت فیزیکی ، کارکنان