بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با استرس شغلی در پرسنل سه بیمارستان شهرستان سبزوار در سال 1396

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 376

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IHSC11_052

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: یکی از عوامل موثر بر عملکرد افراد در سازمان ها، استرس در سازمان است که سلامت بسیاری از افراد را در معرض خطر می دهد. پیامدهای استرس شغلی منجر به نارضایتی شغلی و رها کردن حرفه می شود. استرس شغلی به عنوان یکی از مهمترین مخاطرات حرفه ای در صنعت سلامت مخصوصا در بیمارستان ها مطرح است که می تواند کیفیت زندگی افراد را تحت الشعاع قرار دهد. لذا این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی و ارتباط آن با استرس شغلی در پرسنل سه بیمارستان شهرستان سبزوار انجام شد. روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی به روش مقطعی بر روی 240 نفر از پرسنل سه بیمارستان شهرستان سبزوار انجام گردید. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استرس شغلی HSE و پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 و به منظور تعیین مشخصات دموگرافیک از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS نسخه 20 و آزمون های توصیفی، تحلیلواریانس و همبستگی پیرسن و اسپیرمن در سطح معنا داری 0/05 استفاده شد. نتایج : در مطالعه حاضر میانگین کیفیت زندگی در مجموع 128/03±286/87 بود که به ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز مربوط به بعد عملکرد جسمی و بعد سرزندگی با میانگین 84/93 و 63/19 است. میانگین استرس شغلی در کل پرسنل 16/8±119/24 بود که نشان دهنده سطح استرس زیاد در بین پرسنل است. نتایج حاصل از آزمون ضریب همبستگی پیرسون رابطه معنادار معکوس، بین کیفیت زندگی و مجموع استرس شغلی را نشان داد( P<0.05 ). همچنین بین مجموع استرس شغلی و مشخصات دموگرافیک رابطه معناداری مشاهده نشد، اما بین بعضی از گویه های استرس شغلی با بعضی از متغیرهای دموگرافیک ارتباط معنادار وجود داشت. نتیجه گیری : با توجه به یافته های حاصل از پژوهش میزان استرش شغلی پرسنل زیاد است. همچنین بین کیفیت زندگی و استرس شغلی رابطه معنادار معکوس مشاهده شد که می توان با ارایه راه حل های مناسب، وضعیت کیفیت زندگی را مطلوب و استرس شغلی را کاهش داد.

نویسندگان

مریم حسن نژاد

کارشناس، مهندسی بهداشت حرفه ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

راضیه زعفرانیه

کارشناس، مهندسی بهداشت حرفه ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

اعظم باصره

کارشناس، مهندسی بهداشت حرفه ای، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران

مجید فلاحی

استادیار، دانشکده بهداشت، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشگاه علوم پزشکی سبزوار، سبزوار، ایران