محمدحسین صالحی شهربابکی - کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث و مربی دانشگاه آزاد واحد شهربابک)

سلفیگری، جریان نوظهور اصلاحطلبی، از دل اصحاب حدیث میباشد و رجوع به سلف، کفایت نقل، ظاهرگرایی و انکار تاویل، از اصول فکری آنهاست و عقل، تنها شاهدی است که هیچ سلطه و اختیاری ندارد. نقلگرایی از سوی سلفیان؛ تصویر نادرستی از توحید وشرک به ویژه در صفات خبری، است. با حمل صفات خبری بر معنای ظاهری، گرفتار تشبیه و تجسیم شدند و با توحید عبادی مسلمانان غیر از خود را مشرک میدانند. توحید عبادی نقش برجستهای در اندیشه سلفیان دارد. تلقی سلفیان از عبادت به معنی خضوع و تذلل، موجب شده تا تعظیم پیامبران و اولیای الهی، را عبادت خلق بی انگارند. با توجه به آیات و روایات دایره کفررا توسعه دادند که شامل مسلمانان زیادی می شود و هر دیدگاهی که با عقاید آنها نسازد محکوم به کفر و ارتداد است. پژوهش توصیفی- تحلیلی سامان یافته، به بررسی تاثیر نقل گرایی بر سلفیگری معاصر و نقد آن می-پردازد.

نقل گرایی، سلفی معاصر، ابن تیمیه، وهابیت