پیش بینی روابط ناکارآمد زناشویی از روی متغیرهای شیوه فرزندپروری ادراک شده و سطح سلامت ادراک شده خانواده اصلی در زنان متاهل شهر اصفهان (1396)

هدف پژوهش، پیشبینی روابط ناکارآمد زناشویی از روی متغیرهای شیوه فرزندپروری ادراک شده و سطح سلامت ادراک شده خانواده اصلی در زنان متاهل شهر اصفهان بود. روش پژوهش، همبستگی از نوع پیشبین و رگرسیون بوده و جامعه مطالعه، کلیه زنان متاهل شهر اصفهان بودند که با نمونهگیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد 384 نفر انتخاب شدند. پرسشنامه های رضایت زناشویی، شیوه های فرزندپروری بامریند و سلامت خانواده اصلی در اختیار آنها قرار گرفت. نتایج با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش در سطح 0/01 نشان داد پیشبینی روابط ناکارآمد زناشویی از روی سبکهای فرزندپروری، تنها در سبک فرزندپروری اقتدار منطقی رابطه منفی معناداری وجود دارد. در پیش بینی روابط ناکارآمد از روی سلامت خانواده اصلی، مولفه صمیمیت، رابطه منفی معناداری داشته است. همچنین سبکهای فرزندپروری استبدادی و سهل گیرانه و سلامت ادراک شده خانواده اصلی همبستگی چندگانه با روابط ناکارآمد زناشویی دارند و میتوانند روابط ناکارآمد زناشویی زنان متاهل را پیشبینی نمایند.

کلیدواژه ها:

روابط ناکارآمد زناشویی ، شیوه فرزندپروری ، سلامت خانواده اصلی ، صمیمیت ، استقلال ، زنان متاهل