بررسی فقهی حقوقی جایگاه خیارات در قراردادهای الکترونیک

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,385

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CSCONF03_019

تاریخ نمایه سازی: 5 آذر 1397

چکیده مقاله:

از آنجا که قراردادهای الکترونیکی در بستری مجازی منعقد میشوند، شیوه ظهور و تحقق برخی از این خیارات با نوع سنتی آن متفاوت میباشد، که البته این تفاوت تنها از جنبه شکلی بوده و تاثیری بر نحوه اعمال خیار و احکام کلی آن نخواهد داشت. بنابراین در خیاراتی هم چون خیار عیب، خیار شرط، خیار غبن، خیار تفلیس، خیار تبعض صفقه، خیار حیوان، و خیار تاخیر ثمن، به دلیل اینکه تحقق آنها هیچ ارتباطی به نحوه شکلی انعقاد قرارداد ندارد، و معامله به هر صورتی که انجام پذیرد، تاثیری بر شکل گیری آنها نخواهد داشت، لذا شیوه ظهور و احکام مربوط به آنها نیز در هر دو نوع قرارداد یکسان میباشد و نیازی به بررسی مجدد در قراردادهای الکترونیکی ندارند. در صورتی که در برخی دیگر از خیارات از جمله خیار مجلس، خیار تدلیس، خیار رویت و تخلف وصف، و خیار تخلف شرط، بستر الکترونیکی انعقاد قرارداد تاثیری بسزا بر نحوه تحقق آنها یا امکان وقوع آنها داشته است.

نویسندگان

اکبر زارعی

دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اهر

یداله محمودی

دانش آموخته سطح ۴(دکتری) فقه و اصول حوزه علمیه قم