نگرشها و مهارت های موردنیاز معلمان در استفاده از روشهای فعال در تدریس

آموزش وپرورش یکی از مهم ترین نهادهای هر کشوری است که با تربیت فرزندان و ساختن آینده جامعه بیشترین نقش را در پیشرفت کشور ایفا میکند و ازآنجایی که معلم یکی از شاخص ترین ارکان این نهاد است، شناخت و آگاهی آن از نظریه های یادگیری و الگوهای تدریس به ویژه روش های فعال تدریس و مهارت کافی برای اجرای آن در کلاس درس از اهمی ت ویژه ای برخوردار است. با این وجود هنوز تعداد زیاد از معلمان هنوز از روشهای سنتی در کلاس خود بهره میبرند؛ ازنظر پژوهشگر یکی از دلایل عمدهی این مسیله میتواند عدم شناخت معلمان از مهارت ها و نگرش های موردنیاز در استفاده از روشهای فعال باشد؛ در همین راستا هدف مقالهی حاضر آشنایی معلمان با نگرش ها و مهارت های موردنیاز آن ها در استفاده از روش های فعال تدریس میباشد که برای دستیابی به این هدف مجموعه ای از مهارت ها و نگرش ها که برای تحقق هدف فوق الزامی به نظر میرسد و میتواند به معلمان در به کارگیری روشهای فعال تدریس کمککننده باشد را پیشنهاد میکند و در ضمن به معرفی اجمالی چند نمونه از روش های فعال و پرکاربرد در تدریس ازجمله روش بحث گروهی، روش گردش علمی، روش همیاری، روش حل مسیله، روش پرسش و پاسخ، روش بارش مغزی (ذهن انگیزی) و روش مشارکتی، میپردازد.

کلیدواژه ها:

نگرشها ، مهارتها ، روشهای تدریس ، روشهای فعال تدریس