پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی بر اساس مهارت های ارتباطی و ویژگی های شخصیتی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی پیش بینی انگیزش پیشرفت تحصیلی بر اساس مهارت های ارتباطی و ویژگیهای شخصیتی دانش آموزان است. روش پژوهش از نوع همبستگی است. نمونه آماری شامل 354 دانش آموز 171) پسر و 183 دختر) بود که به روش خوشهای چندمرحله ای تصادفی انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه شخصیتی گلدبرگ، پرسشنامه مهارتهای اجتماعی ماتسون و پرسشنامه تعامل رفتاری – عاطفی دانشآموز استفاده شد.داده ها با محاسبه ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان و آزمون تحلیل واریانس دو طرفه تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان داد، ویژگی های شخصیتی شامل توافق پذیری،وظیفه مداری،ثبات عاطفی و گشودگی در تجربه با رفتاری روابط مثبت و معناداری را نشان دادهاند. همچنین ابعاد گشودگی در تجربه، وظیفهمداری،توافق پذیری و برونگرایی به جز ثبات عاطفی با متغیر مهارت ارتباطی مناسب رابطه مثبت و معناداری را نشان دادهاند. از طرف دیگر ابعاد ثبات عاطفی، وظیفه مداری، توافق پذیری و برون-گرایی با بعد رابطه با همسالان رابطه معناداری داشتند، نگاهی به ضرایب رگرسیون نشان میدهد که بعد توافق پذیری (β=0/55) به صورت مثبت قادر به پیشبینی مهارتهای ارتباطی مناسب میباشد. ابعاد گشودگی در تجربه، وظیفهمداری و برونگرایی قادر به پیش بینی انگیزش تحصیلی مناسب نبودند.

کلیدواژه ها:

پیش بینی انگیزش ، پیشرفت تحصیلی ، مهارت های ارتباطی و ویژگیهای شخصیتی دانش آموزان