هادی عظیمی نژادیان - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
سیدحسین کارپرورفرد - دانشیار، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
زینب عظیمی زاده - دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

در این پژوهش سطح بالاآمدگی و بهم خوردگی خاک هنگام استفاده از یک تیغهی باریک خاکورز با زاویه تمایل (زاویه بین سطحتیغه و خط عمود بر مسیر حرکت تیغه) 10 درجه با تیغه ساخت شرکت بلوتای اسپانیا مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. عوامل آزمایشی، تیغه (تیغه با زاویه تمایل 10 درجه، تیغه با زاویه تمایل 10 درجه با بال و تیغه شاهد)، عمق شخم در سه سطح 20،15 و 25 سانتیمتر و سرعت پیشروی در دو سطح 3 و 6 کیلومتر برساعت بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که سطح مقطع بهم خوردگی خاک با افزودن بال به تیغه نسبت به تیغه با زاویه تمایل 10 درجه تفاوت معنیداری نداشت. ولی نسبت به تیغه شاهد هر دو تیغه دارای اختلافمعنی داری بودند. بیشترین سطح مقطع بهم خوردگی خاک مربوط به تیغه شاهد بود. سطح مقطع بالا آمده خاک در دو تیغه شاهد وتیغه 10 درجه با بال تفاوت معنی داری نداشتند ولی با تیغه 10 درجه دارای اختلاف معنی داری بودند. کمترین سطع مقطع بالا آمدهخاک مربوط به تیغه 10 درجه در سرعت سه کیلومتر بر ساعت و بیشترین آن مربوط به تیغه با زاویه 10 درجه با بال در سرعت 6کیلومتر بر ساعت بود.

تیغه، سطح بالاآمدگی خاک، سطح بهم خوردگی خاک