سنتز نانوساختارهای هگزاگونال Bare1O10 به روش آلیاژسازی مکانیکی
عنوان مقاله: سنتز نانوساختارهای هگزاگونال Bare1O10 به روش آلیاژسازی مکانیکی
شناسه ملی مقاله: NBTCONF01_071
منتشر شده در نخستین همایش ملی نانوبیوتکنولوژی در سال 1397
شناسه ملی مقاله: NBTCONF01_071
منتشر شده در نخستین همایش ملی نانوبیوتکنولوژی در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
صاحبعلی منافی - دانشیار، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
صدیقه جوقه دوست - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
خلاصه مقاله:
صاحبعلی منافی - دانشیار، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
صدیقه جوقه دوست - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
مقدمه: یکی از روش های مرسوم در تولید هگزافریت باریم نوع M روش فعال سازی مکانیکی می باشد. این به عنوان روشی ساده و کم هزینه محسوب می شود. در این پژوهش به بررسی چگونگی سنتز این ترکیب با تغییر نسبت مولی آهن اباریم پرداخته شد و عملیات حرارتی در کمترین دما و زمان ممکن صورت گرفت تا نیازی به عملیات آسیاکاری مجدد پس از سنتز پودر وجود نداشته باشد. همچنین حداقل میزان نسبت مولی آهن /باریم برای سنتز ترکیب تک فاز هگزافریت باریم به روش آلیاژسازی مکانیکی تعیین شد. روش تحقیق: به منظور سنتز نانوساختارهای هگزافریت باریم به از مخلوط مواد اولیه شامل کربنات باریم (BaCO3) و اکسید آهن (03,Fe) با نسبت های مولی مختلف استفاده شد. پس از انجام عملیات آسیاکاری، به منظور حذف آلودگیهای mL Fe / Cr 30 محلول حاوی H2O25 mL HCl 2 mL و mL 23 آب مقطر تهیه شده و مخلوط پودری به مدت 6h در دمای اتاق در این محلول همزده شد. در نهایت مخلوط پودری در دماهای مختلف و زمان 2h با نرخ حرارت دهی C / min° 5 عملیات حرارتی شد. نتایج و بحث: بررسیهای XRD نشان داد که شرایط بهینه جهت سنتز نانوساختارهای هگزافریت باریم به صورت نسبت مولی Fe / Ba برابر 8، نسبت وزنی گلوله به پودر 20 : 1 ، 5 ساعت آسیاکاری، دمای کلسیناسیون C° 850 و زمان 2 ساعت باشد. در صورت در نظر گرفتن نسبت مولی آهن اباریم برابر با 8 ترکیب تک فاز هگزافریت باریم حاصل خواهد شد ولی در صورتی که نسبت مولی آهن اباریم برابر 12 و یا مقادیر کمتر از 8 در نظر گرفته شود فازهای ثانویه در الگوهای پراش ظاهر می شوند. طبق نتایج SEM مورفولوژی ذرات به صورت تقریبا کروی و با اندازه ای در حدوده mm 150 - 100 بودند که این مقدار کمتر از اندازه بحرانی (mm 460) جهت تک دامنه بودن ذرات می باشد. بررسی خواص مغناطیسی نمونه تولیدی حاکی از مقادیر مغناطش اشباع و نیروی وادارندگی به ترتیب emu / g 56 / 48 و Oe 5247 / 2 بود که طبق مساحت بالای منحنی پسماندزدا نمونه تولیدی نشان دهنده نمونه ای با رفتار مغناطیسی سخت بود. نتیجه گیری: در این پژوهش سنتز نانوساختارهای هگزافریت باریم نوع M به روش آلیاژسازی مکانیکی صورت گرفت. حضور فاز میانی هماتیت که یک فاز غیر مغناطیسی نیز می باشد در نسبت های مولی آهن اباریم کمتر و بیشتر از مقدار 8 در الگوهای پراش اشعه ایکس مشاهده شد. همچنین تاثیر منفی حضور این فاز در خواص مغناطیسی و کاهش مغناطش اشباع نمونه به تایید رسید. نمونه های تولیدی دارای مورفولوژی کروی بودند. همچنین مساحت بالای منحنی هیسترزیس حاکی از رفتار مغناطیسی سخت نمونه تولیدی بود.
کلمات کلیدی: هگزافریت باریم، آلیاژسازی مکانیکی، نانوساختار، مغناطش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/799284/