اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در اسناد تجاری

سال انتشار: 1396
محل انتشار: چهارمین همایش ملی حقوق ارزیابی کارآمدی قانون در نظام جمهوری اسلامی ایران
کد COI اختصاصی: LAWMAYBOD04_453
زبان مقاله: فارسی
تعداد مشاهده: 2486

نویسندگان

عضو هییت علمی گروه حقوق خصوصی، واحد تفت، دانشگاه آزاد اسلامی، تفت، ایران

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق خصوصی، واحد تفت، دانشگاه آزاد اسلامی، تفت،ایران

چکیده

یکی از اصول حاکم بر اسناد تجاری، اصل غیر قابل استناد بودن ایرادات در مقابل سند تجاری میباشد طبق این اصل، اسناد تجاری به خودی خودمعرف طلب صاحب آن میباشند و روابط حقوقی که ممکن است بین امضاکنندگان و ظهرنویسان موجود باشد وادعاهاییکه هر یک از آنها بر دیگری درباره معاملهای که به صدور سند تجاری منجر شده است، در حقوق صاحب سندتجاری، تاثیری ندارد و سند تجاری گردش کرده و از طرف دارنده اصلی به دیگری منتقل شده و یک سند مستقل از رابطه حقوقیاصلی است. این مقاله کوششی است برای تعریف و تبیین اصل عدم استناد به ایرادات در اسناد تجاری خارج از چارچوب یک نظام قانونی خاص که در این باره، مطالبی در زمینه مفهوم، مبنا و قلمرو اصل بیان میشود. سپس به جایگاه این اصل در حقوق ایران اشاره میشود؛ به این بیان که حقوق خصوصی ایران به طور کلی بر ایده حمایت از مالک متکی بوده و اصل عدم قابلیت استناد به ایرادات در محدوده اسناد تجاری، فاقد دلیل قانونی میباشد و رویه قضایی نیز نسبت به آن متزلزل است. از اینرو، دکترین تنها دلیل اثبات اصل در حقوق ایران است و برای تعیین قلمرو این اصل در حقوق ایران، کنوانسیون 1930م. ژنو مناسبترین قاعده منظوربه جبران سکوت مقنن است.

کلیدواژه ها

قابلیت استناد، ایرادات، اسناد، تجاری، اصول

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.