ناکارآمدی قانون در کنترل و مبارزه با مواد مخدر

کشور ایران از دیرباز با پدیده ای به نام اعتیاد به مواد مخدر روبرو بوده که هر از چند گاهی نوع مواد مصرفی دستخوش تغییرات و به روز شدن گردیده اما هیچگاه این روند واردات، کشت و توزیع و مصرف متوقف نگردیده و کماکان ادامه دارد . در این مقاله به بررسی چرایی این روند بی پایان مصرف مواد مخدر پرداخته و محور پژوهش خود را قوانین و کارآمدی آن قرار داده ایم و از زوایای مختلف آن را ببرسی کرده ایم. از نظر نگارنده قطع به یقین از عوامل مهم ادامه مصرف مواد به ترانزیت و توزیع سهل آن باز میگردد بدون اینکه بیمی از این تخلف و عقوبت آن توسط قانون داشته باشند و به همین منظور اینگونه تلقی خواهد شد که قانون آن اثر بخشی و کارآمدی در جهت برخورد با این معضل را ندارد که یکی از مواردی که کمتر به آن اشاره گشته تخطی برخی ماموران انتظامی می باشد که می بایست به طور ویژه رسیدگی شود. حال به بررسی موارد و ضعف های قانون مبارزه با مواد مخدر نشسته ایم تا نواقص و خلا ها را یافته و اصلاح نماییم و همچنین مواردی را که تاکنون در زمینه مواد مخدر نسبت به آن غافل بوده ایم را یافته و بعنوان یک لایحه احتمالی و پیشنهادی جهت تکمیل قوانین ارایه دهیم.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، مواد مخدر ، لایحه احتمالی