سوگند بتی یاقاطع دعوا در باب ادله اثبات دعوا

سوگند به عنوان یکی از ادله قانونی احصاء شده در قانون مدنی و قانون دادرسی مدنی ،علاوه بر همه قیودی که از شخصیت طرفین دعوا نشات می گیرد و رعایت آنها کاهش کارایی سوگند را به دنبال دارد،با محدویت های موضوعی فراوانی رو به روست. بخشی از این شرایط از ویژگی های خود سوگند به عنوان دلیل معنوی، پابانی و تنها اثبات ادعا ،سرچشمه می گیرد. سوگند دلیلی تشریفاتی ،تنها و مخصوص طرفین است که فقط طرف دعوای معتقد به خداوند امکان اتیان آن را دارد. قایم به شخص بودن و انتساب عمل موضوع سوگند ،مباحث جالب و پیچیده ای را به وجود می آورد .علاوه بر این با بررسی دعاویی که سوگند در آنها قابل استفاده است ،می توان نتیجه گرفت که به رغم تغییراتی قانونی هنوز در اصل ،سوگند در دعاوی ای کاربرد دارد که شهادت شهود می تواند آنها را اثبات کند و چنین دعاوی ای در مقایسه با دعاویق قابل اثبات با سوگند کم نیستند . برخی از دعاویی نیز به دلیل ضرورت اثبات آنها خاص به وسیله شهادت شهود و سوگند اثبات نمی شوند و شناخت انها اهمیت عمده ای دارد

کلیدواژه ها:

سوگند بتی ، قاطع دعوا ، درباب ادله اثبات دعوا