فقدان حاکمیت قانون در ایران و تاثیر آن بر قانون گریزی شهروندان

موضوع این مقاله بررسی فقدان حاکمیت قانون در ایران و تاثیر آن بر قانون گریزی شهروندان می باشد.پایبندی و دلبستگی افرادجامعه به قوانین و اجرای صحیح آن ها و یا بی اعتنایی به قوانین و شانه خالی کردن از اجرای درست آن ها دارای آثار و نتایج آشکار و پنهان در ابعاداجتماعی, سیاسی, فرهنگی و اقتصادی می باشد.اساسا آسیب های اجتماعی ناشی از روابط انسانی است که جامعه را به طور جدی تهدید می کند و یا تحقق نیازمندی ها و تقاضاهای افراد کثیری را مانع می گردد. آسیب اجتماعی وقتی به وجود می آید که به نظر می رسد نهادهای تنظیم کننده روابط بین افراد با شکست روبرو شده و دچار تزلزل شوند که نتیجه آن شکل گیری شکاف های عمیق بین افراد است. بنابراین در چنین شرایطی شاهد دوگانگی انسان ها از نظر وضعیت فرهنگی, اقتصادی, اجتماعی خواهیم بود که باعث می شود افرادی که از توانمندی پایینی برخوردارند به تقاضاها و تامین نیازمندی های خود در چارچوب نهادهای مدنی دسترسی پیدا نکنند. در این وضعیت قوانین تنظیم کننده روابط انسان ها مورد بی احترامی قرار می گیرند و متزلزل می شوند. چرا که قانونمندی و پذیرش قانون ریشه در ساختارهای جامعه دارد و در رابطه با فرهنگ عمومی جامعه قابل بررسی است.این مقاله در طی دو فصل گردآوری شده است که فصل اول را به بررسی مفاهیم و تاریخچه حاکمیت قانون و فصل دوم را به بررسی فقدان حاکمیت قانون در جامعه می پردازد.نتیجه ای را که می توان ضمن این مقاله مطرح نمود این است که حاکمیت قانون تاثیر مستقیم در قانون گریزی و قانون پذیری شهروندان دارد و در واقع اصل حاکمیت قانون زیر بنای اصلی روابط میان دولت و ملت است.

کلیدواژه ها:

حاکمیت ، قانون ، شهروندان ، تاثیرات