کارکرد اصلاحات اجتماعی - اقتصادی برای نیل به توسعه پایدار در حکومت علوی

شاید آنچه بیش از هر چیز قدرت و تسلط یک کشور و جامعه ای را موجب می شود، توسعه اقتصادی آن جامعه است و در این میان برخی مدیریت و عملکرد خوب دولت ها را عامل اصلی توسعه دانسته و گروه دیگر معتقدند که عامل مدیریت و رهبری چندان موثر نیست، بلکه عامل مهمتر فرهنگ یک کشور است. در بحث های امروزه نیز که بیشتر، تاکید بر سر توسعه پایدار است، دیگر چون گذشته فقط عواملی مانند: تولید ناخالص ملی، درآمد سرانه را موثر ندانسته، بلکه عوامل دیگری چون: کم شدن فاصله طبقاتی (ضریب جینی)، محیط زیست و حفظ منابع امنیت اقتصادی و ثبات را نیز جدی می دانند. این نوشتار در پی آن است که این عوامل و اهداف را در کنار هم قرار داده و نظر و سیره امام علی علیه السلام را در این خصوص بررسی کند. زیرا ایشان در طول مدت حکومت خود دارای نظام اقتصادی مشخصی بوده اند، نظام اقتصادی که از مبانی ارزشی و عقیدتی برخاسته شده است . چنین نظامی دارای هدفی والا و مشخص هست و حتما این نظام می تواند راه ها و راهبردهایی را نشان دهد که جوامع اقتصادی بتوانند با فهم تیوری آن و عمل به این اصول، به این اهداف ارزشی اقتصادی دست پیدا کنند.

کلیدواژه ها:

قرآن ، امام علی(ع) ، رشد ، توسعه ، اصلاحات ، اسلام ، اقتصاد