سپیده چراغی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تصویرسازی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
سپیده پیرهادی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تصویرسازی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

تایپ سریع ترین روش انتقال پیام است که ناخودآگاه در ذهن اثر می گذارد. با توجه به مهم بودن تایپ در طراحی گرافیک به نظر می رسد که این روزها لازم است تا با حفظ برخی شاخصه های دنیای خط ، تایپ های جدیدتری را برای خلق آثار مختلف ارتباط تصویری به دست آوریم. روش تحقیق در این پژوهش از نوع کاربردی بوده و شیوه گردآوری این مقاله براساس اطلاعات کتابخانه ای و مشاهده ی آثار است. هدف این پژوهش این است که مخاطب بتواند درک بهتری از طراحی حروف و نوشتار داشته باشد و از تایپ فارسی در فضاهای مختلف مغایر با آنچه تاکنون بوده است استفاده نماید. ضرورت انجام این تحقیق به سبب تلاش ایجاد فضایی جدید و خیال انگیز برای متن ها و اشعار فارسی به وسیله تایپ فارسی می باشد. همچنین سعی شده است به پرسش های ذیل پاسخ داده شود:الف) چگونه می توان تایپ فارسی را در فضاهایی مغایر با آنچه تاکنون بوده است، به کار برد ب) چه تاثیری تایپ فارسی در فضای فراواقعی و خیالی دارد لذا به نظر می رسد نوشته چه در غالب خوشنویسی و چه در غالب تایپوگرافی ارایه شود در ارتباط تصویری حایز اهمیت است. نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که به کارگیری از تایپ فارسی در فضاهای فراواقعی ایجاد فضایی است که بارزترین خصیصه ی آن نمایش قدرت بالای بصری حروف و خط ایرانی است.

تایپ فارسی، فضاهای خیالی، فراواقعی