بهنوش مرادی - کارشناس ارشد معماری داخلی، دانشگاه پارس، تهران، ایران
نادیه ایمانی - دانشیار دانشکده ی معماری، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران

مطابق با حواس پنجگانه ی بینایی، بویایی، چشایی، شنوایی و لامسه، بینایی بیش ترین سهم را در طراحی داخلی به خود اختصاص داده است، این در حالی است که حواس دیگر نیز در دریافت فضا به همان اندازه دارای اهمیت اند. این پژوهش با توجه به تعریف یاد شده به تحلیل و تعریف چگونگی تعامل حواس مختلف با یک فضای داخلی پرداخته و سعی در ارایه ی روش ها و اصول طراحی چند حسی در فضای داخلی دارد. برای رسیدن به این مطلوب ابتدا نظریه های فیزیولوژی و روانشناسی در رابطه با دستگاه حسی بدن بررسی شده است، نتیجه ی آن عدم فعالیت انفرادی هر یک از حواس در ارتباط با دنیای پیرامون و عملکرد واحد پنج حس در دریافت ها و ادراک است. همچنین پاسخ های طراحی از منظر دریافت های حواس مختلف به شکل راهکارهایی است که برخی بر دیگری هم پوشانی دارند، برای بدست آوردن چارچوب های طراحی، هر یک از این روش ها و راهکارهای بدست آمده در قالب یک چارچوب کاری، در چهار هدف خلق انتظار، تجربه ی تاثیرگذار، افزایش تحرک و امکانات عملکردی دسته بندی شده است، این تحلیل ها نشان می دهد که ارایه ی تجربه های چند حسی در یک فضا با اولویت افراد در ماندن و استفاده کردن از آن فضا ارتباط مستقیم دارد. برای درک بهتر از این چارچوب ها، چند مدل طراحی بر مبنای اصول طراحی بدست آمده در یک پلان واقعی معرفی و ارایه شده است.

دیزاین، تجربه های چند حسی، طراحی تعاملی، فضای داخلی