محمدحسین قبادی - گروه زمین شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز

نتایج آزمایشات سنگ شناسی، دوام دینامیکی و استاتیکی انجام شده روی نمونه هایی از شیل، گل سنگ و ماسه سنگ با درجات مختلف هوازدگی نشان میدهد که دوام پزشکی سنگ بشدت به ترکیب کانی شناسی و خصوصیات فیزیکی سنگ وابسته است. آزمایشات دوام دینامیکی در چهار سیکل انجام شده است. آزمایشات دوام استاتیکی طی مدت 6 ماه با قرار دادن نمونه های ماسه سنگی دارای درجات هوازدگی متفاوت در آب مقطر انجام گردیده و کاهش وزن نمونه ها اندازه گیری شده است. نمونه های ماسه سنگ از 0/3 تا 1/22 درصد کاهش وزن نشان دادند. با توجه به مطالعات سنگ شناسی ماسه سنگها مقادیر قابل توجهی قطعات ولکانیکی و رس دارند. نسبتهای بالایی از کانیهای رسی در قطعات ولکانیکی (چرتها) موجود می باشد. بطور کلی کاهش مهمی در دوام سنگ با افزایش میزان هوازدگی وتغییر در ترکیب کانی شناسی مشاهده می شود . شیلها و گل سنگهای متوسط تا بشدت هوازده دارای دوام کم یا خیلی کم هستند. این موضوع با نوع و مقدارکانیهای رسی مرتبط است. کانیهای رسی موجود در نمونه های موردآزمایش به ترتیب فراوانی کائولینیت، ایلیتو اسمکتیت می باشند. افزایش مقدار کانی اسمکتیت با توجه به قابلیت تورم آن به کاهش دوام شیلها ، گل سنگها و ماسه سنگها منجر می گردد. تاثیر طبیعت سیمان سنگ نیز در ارزیابی دوام پذیری مورد توجه بوده است. ماسه سنگهایی که سیمان کلسیتی دارند و مقادیر کائولینیت آنها زیاد می باشد عموما نسبت به تغییرات رطوبت حساسیت کمتری نشان می دهند. در ماسه سنگها با تغییر مقدارکربنات موجود درسیمان دوام پذیری استاتیکی تغییر می کند.