بررسی ارتباط بیان ژن گیرنده استروژن و پروژسترون با بعضی فاکتورهای موثر در پیش آگهی سرطان پاپیلری تیرویید (PTC)

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 547

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ACPLMED14_036

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

چکیده مقاله:

مقدمه: کارسینوم تیرویید شایعترین بدخیمی دستگاه اندوکرین است میزان بروز کانسر تیرویید با افزایش سن بیشتر می شود.شیوع کانسر تیرویید در زنان دو برابر مرده است. شیوع بیشتر سرطان پاپیلری تیرویید در زنان احتمال نقش هورمون هایجنسی را در پاتوژنز این سرطان مطرح می کند. در این مطالعه ارتباط میان گیرنده استروژن و پروژسترون با سن، جنس، اندازهتوده و میزان تهاجم لنفاوی بررسی شده است.مواد و روشها: در این مطالعه اطلاعات مربوط به 92 نفر از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شهید مصطفی خمینی ازسال های 1388-1385 که تیرویید کتومی شده اند و تشخیص نهایی کارسینوم پاپیلری بوده است از فایل استخراج می گردد. نمونه ای از بلوک پارافینی به ضخامت μ/4 برش داده شده و به روش ایمونوهیستوشیمی برای بررسی وجود گیرنده هورمون های جنسی استروژن (ER) و پروژسترون (PR) رنگ آمیزی می گردد. و بوسیله میکروسکوپ نوری بیان گیرنده تعیین می گردد. از طرف دیگر اطلاعات مربوط به اندازه تومور، سن، جنس، متاستاز به عقده های لنفاوی از پرونده استخراج می گردد، ملاک ورود به مطالعه پرونده بیماران مبتلا به کارسینوم پاپیلری تیرویید طی سال های 1388-1385 بوده است. اطلاعات حاصله در فرم های اطلاعاتی وارد و مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. داده ها بوسیله نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های آماری کای دوومن ویتنی آنالیز شد. نتایج: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 39/32 سال وبا انحراف معیار 16/93 سال بود. 46/7 درصد نمونه ها از نظر ER و 6/5% از نظر PR مثبت بودند. 23/9 درصد از بیماران درگیری غدد لنفاوی داشتند. میانگین اندازه تومور بیماران، 3/60 سانتی متر و با انحراف معیار 2/21 بود. بین بیان ER و جنس مونث ارتباط معنی دار مستقیمی به دست آمد (P<0/04). اما بین بیان ER و PR با سن و درگیری غدد لنفاوی و اندازه تومور ، ارتباط معناداری وجود نداشت. یافته ها: در مورد نقش ER و PR در پیش آگهی بیمار، به نظر می رسدکه میزان بیان ER در سلولهای بیماران زن افزایش می یابد. جهت به دست آوردن سایر ارتباطات، مطالعات کامل تر در این زمینه همراه با پیگیری بیماران توصیه می شود.

نویسندگان

محمدرضا جلالی ندوشن

گروه پاتولوژی دانشکده پزشکی شاهد، تهران ، ایران

علی دواتی

گروه پزشکی اجتماعی دانشکده پزشکی شاهد، تهران ، ایران

رضا امیرطوری

پزشک عمومی، دانش آموخته دانشکده پزشکی شاهد