بررسی شیوع آلودگی به انگل های مونوژن در ماهیان گلدفیش Carassius auratus در شهر تهران

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 563

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-72-2_008

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

زمینه مطالعه: گلدفیش )Carassiusauratus( از کپور ماهیان Cyprinidae، یکی از پرطرفدارترین ماهیان آکواریومی در ایران و جهان است. قدمت تجارت ماهیان زینتی به ویژه گلدفیش به بیش از صد سال میرسد.اگر بر این باور باشیم که هر گونه موجود آبزی و هر کشوری فون بیماریزای خاص مشخص و نیز ناشناختهای دارا میباشد،خطرات احتمالی انتقال این عوامل بیماریزا توسط وارادات ماهیان زینتی )چه در سطح کشوری، استانی، شهری( را بیشتر آشکار میسازد. با این وجود تحقیقات محدودی در زمینه آلودگی انگلی آنها صورت گرفته است. هدف: بنابراین شناسایی و بررسی عوامل بیماری زای ماهیان به ویژه انگلها قبل از نقل و انتقال ماهیان به محیط جدید به منظور کنترل و پیشگیری از نقل و انتقال ماهیان آلوده و به تبع آن انگلها به محیط جدید از اهمیت ویژهای برخوردار است. روش کار: در این بررسی پوست و آبشش 100 عدد ماهی گلدفیش، پس از انتقال به آزمایشگاه دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، از نظر ظاهری بررسی شدند. سپس با تهیه لام مرطوب از پوست و آبشش ، از نظر آلودگی به انگلهای مونوژن مورد بررسی دقیق قرار گرفتند. نتایج: در مجموع تعداد 9 گونه انگل از 3 خانواده داکتیلوژیریده، ژیروداکتیلیده و انسیلودیسکوییده، شامل؛ 4گونه ژیروداکتیلوس )ژیروداکتیلوس کوبایاشی، ژیروداکتیلوس گورلیی و ژیروداکتیلوس ).sp، 4 گونه داکتیلوژیروس )داکتیلوژیروس واستاتور، داکتیلوژیروس فورموزوس، داکتیلوژیروس بایری و داکتیلوژیروس ).sp و 1 گونه آنسیلودیسکوییدس .sp از ماهیان مذکور جدا سازی شده و شناسایی گردیدند. ژیروداکتیلوس کوبایاشی در بین انگلهای یافت شده شایعترین انگل )10%( بود و بعد از آن داکتیلوژیروس واستاتور )9%( قرار داشته استنتیجه. گیری نهایی: اگرچه مقاوت این ماهیان در برابر عوامل بیماری زا بالا است، اما نقل و انتقال این ماهیان به یک بوم سازگان آبی جدید، میتواند عامل انتقال عوامل بیماریزا باشد و باعث شیوع بیماریهای جدید در محیط تازه شده و با ایجاد همه گیری در بین ماهیان سالم خسارات جبران ناپذیری را ایجاد نماید.

نویسندگان

مهرنوش معینی جزنی

گروه بهداشت و بیمار یهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

حسینعلی ابراهیم زاده موسوی

گروه بهداشت و بیمار یهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

هومن رحمتی هولاسو

گروه بهداشت و بیمار یهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

مریم برزگر

گروه بهداشت و بیمار یهای آبزیان، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران