آرزو فرزانه - کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور کرج
محمدرضا اسد - دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه پیام نور کرج
سیدمحمد مرندی - استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه اصفهان

هدف از این پژوهش تجربی، پایش تمرین مقاومتی به کمک ثبت لحظهای حرکات موش مایس بود. جامعه آماری پژوهش را موشهای نر 10 C57BL6 هفته ای با وزن تقریبی 18 تا 25 گرم تشکیل دادند که به صورت تصادفی انتخاب شدند. نمونه ها در دو گروه A )بدون محرک نوری؛ 12 موش( و B )دارای محرک نوری؛ 15موش( به کمک نردبان زاویه متغیر با حرکت در شیب در سه زاویه 30 ،60 و 85 درجه تمرین کردند. دستگاه مورداستفاده از چهار کانال مجزا با نردبان زاویه متغیر در کف تشکیل شده بود که دیواره های هر کانال دارای سنسورهای حرکت سنج بود و حرکت هر موش در تمرین به شکل جداگانه و به کمک سخت افزار و نرم افزار خاصی که مدل ریاضی حرکت هر موش را بهطور جداگانه استخراج کرده و نمودار آن را ترسیم میکرد، ثبت میشد. مقایسه نمودار نتایج نشان میدهد که در پروتکل تمرینی فرضی، اعضای یک گروه در شرایط کاملا مشابه نیز شبیه یکدیگر تمرین نکرده و مدل حرکت آنها با توجه به نمودار سرعت، مدت و شدت، اختلاف قابل توجهی با یکدیگر دارد که این اختلاف حتی در تمرین روزهای مختلف یک موش درمقایسه با خودش نیز مشاهده میشود؛ ازاین رو، نمیتوان فعالیت ورزشی گروهی از موشها در یک تمرین مقاومتی را حتی در شرایط یکسان، مشابه فرض کرد و دقیقترین راه تفکیک و گروه بندی موش های تمرین کرده، پایش لحظه ای تمرین در زمان انجام میباشد که با استفاده از این روش، تاثیر تمرین انجام شده برای هر موش بهصورت مستقل از دیگران ثبت و تحلیل میشود.

تمرین مقاومتی، ثبت لحظه ای حرکات، موش مدل مایس، نردبان زاویه متغیر