تاثیر تمرینات توام هوازی و مقاومتی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و شاخص های سرمی عملکرد کلیوی در مردان مبتلا به دیابت نوع دو

هدف از این پژوهش تاثیر تمرینات توام مقاومتی و هوازی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح خونی فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیوی در بیماران دیابت نوع دو بود. تعداد 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (میانگین سن 52/73 سال، میانگین وزن 82 کیلوگرم، میانگین نمایه توده بدن 30/51 کیلوگرم بر مجذور متر، میانگین قند ناشتا 155/92 میلیگرم در دسیلیتر) به طور تصادفی در دو گروه تجربی (N=10) و گروه کنترل (N=10) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی و مقاومتی را سه بار در هفته و برای مدت 10 هفته انجام دادند و گروه کنترل فعالیتهای معمول خودشان را انجام دادند. نمونه های خونی برای اندازه گیری سطوح سرمی فاکتورهای اوره، کراتینین و اسید اوریک و میزان فیلتراسیون گلومرولی در ابتدا و پایان پروتکل تمرینی از آزمودنیها گرفته شد. از آزمونهای t وابسته و t مستقل برای ارزیابی تفاوت معناداری در قبل و بعد از دوره تمرینی بین گروه کنترل و گروه تجربی استفاده شد. سطح معناداری P≤0.05 در نظر گرفته شد. میزان فاکتورهای اوره و کراتینین و میزان فیلتراسیون گلومرولی در گروه تجربی در پسآزمون نسبت به پیشآزمون کاهش معناداری پیدا کرده بود (P≤0.05) در حالیکه در گروه کنترل تغییر معناداری نداشت. سطح فاکتور بیوشیمیایی اسید اوریک در هیچکدام از گروه ها تغییر معناداری پیدا نکرد. نتایج این پژوهشها نشان میدهد که تمرینات توام هوازی و مقاومتی میتواند میزان فیلتراسیون کلیوی و سطوح سرمی اوره و کراتینین را در بیماران دیابتی نوع دو بهبود دهد.

کلیدواژه ها:

اسید اوریک ، اوره ، کراتینین ، تمرینات قدرتی ، تمرینات استقامتی